هاله عزیز اینکه تو در ابراز عقیده‌ات آزادی در آن هیچ شکی نیست و من حتی با اینکه با این عقیده تو کاملا مخالفم ولی باوردارم که جز سرفرازی ایران چیزی را خواستار نیستی، ولی:

چند نکته را در این باره باید گوشزد کنم.

لطف کن این مطالب را قبل از ادامه این نوشته اگر نخواندی بخوان:

1. افشاگری های قطره‌ای و همراه با شک و تردید آقای ابطحی

2. این مطلب بهنود را هم که می دانم خوانده ای چون خودت به دفاع از مواضع من در این زمینه پرداختی

3. آقای ابطحی! عبدی هم گفت آش با جاش! سید ابراهیم نبوی

4. تلاش مرتضوی برای مخفی نگه داشتن نام بازجوی پرونده وبلاگ نویسان

نوشتم افشاگری های قطره‌ای برای اینکه آنهایی که به کار سیاست واردند می‌دانند معنی این واژه چیست و از چه جهت بصورت قطره‌ای اطلاعاتی علنی می‌شوند و نه همه حقیقت، البته اگر بتوان اینگونه اطلاعات را حقیقت نامید.

دفاع آقای بهنود از ابطحی را نباید جدی گرفت اینها همه نان قرض دادن است و با تحلیل‌های بی شیله و پیله فاصله زیاد دارد. همچنین نوشته آقای نبوی هم که با اینکه به ابطحی تا حدودی مثلآ حمله کرده بود ولی باز در آن می‌شد نان قرض دادن ها را دید.

برای اینکه بدانی اینها تا چه اندازه دنبال حقیقت هستند:

این خطوط را (مطالب مطرح شده در چند مطلب بالا) اگر پیگیری کنی خواهی یافت که همه این بحث‌ها و افشاگری‌ها! و دعواها زرگری همه و همه برسر لحاف ملا است نه آزادی و مساوات. اینها افکار من و تو را غیر خودی می‌دانند در نتیجه (آزادی بیان و حقوق بشری!!) که اینها از آن سخن می‌گویند و گوش خلق الله را با آن کر می‌کنند شامل حال من و تو نمی‌شود، در این مسائل از غیر خودی‌ها فقط در شرایطی که منافع خودشان (خودی‌ها) ایجاب کند سوء استفاده خواهند کرد در غیر این صورت آزادی بیان در پیش اینها کشک است و بس.

مطلب شماره چهار را مخصوصا اگر نخواندی بخوان در پشت این خبر نکته‌های فراوانی نهفته است که بد نیست نگاهی به آن انداخت.

آقایان که نامشان اصلاح طلب است از رئیسشان (تئوریسینشان) که حجاریان باشد تا همین تربچه نقلی تو (راستی حالا که اسمش را گذاشتی تربچه نقلی بد نیست بدانی که ترجمه شیرازی‌اش می‌شود تربیزه نقلی) همگی در دستگاه عریض و طویل خلافت خامنه‌ای و قبل از او خمینی کاره‌ای بوده‌اند و مخصوصا عده‌ای از اینها همگی قبل از اینکه شل و کور و علیل بشوند دستگاه‌های مربوطه را اداره می‌کرده‌اند یا مهره‌های بسیار حساس آن بوده‌اند. حالا بدون اینکه از علوم پیشرفته استفاده کنیم، به زبان ساده و بی سوادی خُسن آقا سوال می‌کنیم.

1. آیا آقای حجاریان سردسته اصلاح طلب‌ها و بقیه از وجود شخصی با نام مستعار «فلاح» که در پاراگراف چهارم این مطلب نوشته شده خبر نداشته‌اند یا اصلآ چنین جانوری را نمی‌شناخته‌اند. یا مثلآ آقای تربچه نقلی که در این دستگاه سال‌ها فعال بوده و هنوز هم هست این آقای فلاح را نمی‌شناسد؟ یا حداقل تفکر غالب بر دستگاه امنیتی که خودشان بجود آورنده آن هستند را نمی‌شناسند!؟

2. آیا گردانندگان دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی که این اصلاح طلب‌ها اکثرآ از آنجا سربر آورده‌اند مسئول ترورها را یا همین اوباشی را که روزانه با چماق برسر جوانان آن دیار می‌زنند را نمی‌شناسند!؟ بابا امروز برای هر انسان بی تجربه‌ای چنین امکاناتی مهیاست حالا گمان می‌کنی اینها نمی‌دانند!؟ نگاهی به شجره‌نامه این آقایان نشان می‌دهد که اکثرا پسر خاله دخترخاله همدیگراند. اینها یک خانواده هزار فامیل هستند همگی همدیگر را می‌شناسند. آیا از خودمان پرسیده‌ایم چرا اینها این همه تهدید به افشا می‌کنند ولی هنوز حتی یک قطره هم افشا نکرده‌اند!؟

اینها یا ما را هالو فرض کرده‌اند یا اینکه مثل کبک سر خود را در زیر برف فرو برده‌اند و دل به آن بسته‌اند که ملت هم هیچ چیز را نبیند و به این اوباش اجازه دهد با شعبده بازی به راه خود ادامه دهند و فرضآ 25 سال دیگر هم به جنایات و دزدی‌های خود ادامه دهند. زهی خیال باطل آن دوران دیگر باز نخواهد گشت.

هاله جان هشیار باش و نگاهی به نوشته‌های دخو زیر عنوان “تسلط ملایان به کلام” بینداز تا گوشی بیاید دستت.

گرچه من هم با قسمتی از رفتار تو موافقم و آن اینکه برای عبور از ملایان باید از ملاها استفاده کرد و با گذاشتن پا بر دوش یکی از کله آن یکی بالا رفت تا بلکه موفق شویم این رژیم قرون وسطایی را سرنگون کنیم ولی در این بالا و پایین رفتن ها و فعل و انفعالات نباید فراموش کنیم که دشمن حقیقی کیست و یک مرتبه بجای بالا رفتن به ملایی اجازه دهیم که فریبمان دهد و بالا برود و دوباره سوارمان بشود.

این ضجه زدن‌ها همه برای بازار گرمی انتخابات است تا بلکه بتوانند عده‌ای را گمراه کنند و به پای صندوق‌های رای بکشند. اگر در این حیله موفق نشوند روزگارشان از این هم که هست بدتر خواهد شد.

ملت ایران همیشه انگلیسی‌ها را سیاست مدارانی مکار می‌انگاشته‌اند و لی امروز با سیاست مدارانی بسیار مکارتر روبرو هستند!

در بخش: بدون دسته بندی

این مطلب رو دیشب نوشته بودم، پستش نکردم گفتم بیخود تشویش اذهان نکنم!! آخه می‌دونید تشویش کردن اذهان مخصوصآ از نوع اینترنتی‌اش این روزها جرمش سنگین شده! ولی امروز وقتی مطلب هاله رو دیدم گفتم حالا که هاله تشویش کرده چرا خُسن آقا تشویش نکنه!؟ این هم مطلب دیروز:

از قرار معلوم دوباره وضع سانسور تشدید شده. این را از آنجا می‌دانم که صفحه‌های ضد سانسور از دیروز دوباره بسیار مورد استفاده قرار می‌گیره. معمولا آمار این صفحه به روزی هزار هیت یا کمتر می‌رسد و درست در روزهایی که سانسور افزایش پیدا می‌کنه یک مرتبه هیت این صفحه‌ها به بالای هزارو پانصد می‌پره.

اگر اطلاعاتی در این مورد دارید لطف کنید من رو هم باخبر کنید.

درضمن اگر صفحه‌های مبارزه با سانسور مسدود شدند لطفآ خبر بدین تا جای صفحه‌ها رو عوض کنم.

این صفحه معمولا در پنج نقطه مختلف نگه‌داری می‌شن که هر از چند مدتی یکی از اونها بوسیله رژیم پیدا می‌شه و من هم مجبور می‌شم محل آنرا عوض کنم ولی متاسفانه این اطلاعات رو کسی به من نمی‌ده و من خودم از روی آمار صفحه‌ها می‌فهمم که سانسور شده یا حتی بعضی مواقع مجبور می‌شم برای امتحان صفحه از طریق پراکسی‌های ایران به این صفحه‌ها مراجعه کنم و سانسور شدن آنها را ردیابی کنم.

خلاصه این صفحه ها برای بچه های داخل ایرانه من که نیازی به اونها ندارم پس لطفآ یک کم بیشتر عکس العمل نشون بدیت.

فراموش نکنید شما هم حتما تشویش کنید این اذهان زپرتی رود.

در بخش: بدون دسته بندی

سايت امروز :

01 نخستين بار بهار امسال آقاي علي‌رضا علوي تبار با اتهام اداره “سايت امروز” به دادستاني تهران احضار شد. وي از مديريت سايت اظهار بي‌ اطلاعي كرد.

02 در اوايل تابستان 83 آقاي سيد مصطفي تاج زاده در ملاقات با وزير ارتباطات و فن‌آوري اطلاعات و معاون وي به نماينده قوه قضائيه در كميته سه نفره فيلترينگ اعلام كرد مديريت سايت امروز به عهده اوست و درباره فيلترينگ سايت امروز هشدار داد.

03 در اواسط مرداد ماه يكي از مرتبطين سازمان مجاهدين انقلاب آقاي وطن‌خواه كه در زمينه جذب آگهي تجاري براي سايت امروز فعاليت مي‌كرد، بازداشت شد. سپس آقاي مسعود قريشي، مسئول فني سايت امروز در دفتر سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي دستگير شد.

04 آقايان وطن‌خواه و قريشي يك هفته در قرارگاه فاتب واقع در پشت مترو ميرداماد همراه شخصي به نام اخوان در بازداشت به سر بردند. آقاي اخوان مدير شركتي به نام نوژان است كه آقاي وطن‌خواه براي ايشان كار مي‌كرد.

05 پس از چند روز شعبه 7 بازرسي كاركنان دولت مستقر در ساختمان دادستاني در ميدان ارك براي هر سه متهم پرونده (اخوان، قريشي و وطن‌خواه) قرار وثيقه (به ترتيب 20 ميليون، 5 ميليون و 10 ميليون) صادر كرد.

06 به علت نسبت فاميلي دور آقاي اخوان با آقاي مرتضوي دادستان تهران، او با وثيقه گذاشتن 20 ميليون تومان آزاد شد.

07 پس از چند روز آقايان قريش و وطن خواه با امضاء سندي كه توسط فرمانده بازداشتگاه تنظيم شده بود، به اطلاعات ناجا تحويل شدند و با چشمبند به بازداشتگاه مخفي برده شدند.

08 پس از چند روز بازجويي از آقايان قريشي و وطن‌خواه در محل بازداشتگاه مخفي، آن دو را براي بازجويي‌هاي فني به اداره اماكن نيروي انتظامي در خيابان مطهري مي‌برند. در آنجا شخصي كه خود را نماينده ويژه قاضي مرتضوي مي‌نامد به عنوان بازجوي فني پرونده، متهمان را بازجويي مي‌كند. اين شخص كه از متهمان بعدي پرونده نيز بازجويي كرد (آقاي پيام فضلي نژاد) متهمان را به سرانجامي مشابه مقتولان پرونده قتل‌هاي زنجيره اي تهديد مي‌كرد تا با ايجاد ارعاب در متهمان همكاري بازداشت شدگان را جلب كند.

09 بعد از بازجويي‌هاي پيام فضلي نژاد، آقاي اخوان متهم اين پرونده كه با قيد 20 ميليون تومان وثيقه آزاد شده بود،‌ در دادستاني حضور يافت و به همراه پيام فضلي نژاد و شخص ديگري كه از همكاران آقاي اخوان بود و با همراهي بازجوي اصلي پرونده كه خود را كشاورز مي‌ناميد به بازجويي از آقاي قريشي پرداختند و كماكان به تهديدهاي خود ادامه دادند.

010 تيم آقاي اخوان با اطلاعاتي كه در اينترنت در مورد شركت‌هاي ثبت كننده دامين سايت‌ها موجود بود به سراغ اين شركت‌ها و صاحبان آن رفتند و موج دوم دستگيريها صورت گرفت و افراد زير دستگير شدند:

– آقايان اميرحسن كامروا و كيارش قدملي از شركت ميزبان كه كار Domin, hosting سايتهاي امروز و رويداد (rouydad.info) را عهده دار بودند.

– آقاي ماني جوادي و نامزد ايشان كه بازارياب شركت ميزبان به شمار مي‌رفتند.

– آقايان فريد ثاني و آرش نادرپور از شركت پرسان كه ثبت دامين سايت رويداد (rouydad.ws) و سرويس hosting اين سايت را به مدت سه ماه عهده دار بودند.

– آقاي مهدي درايتي كه رابط و معرف شركت پرسان به سايت رويداد بود.

– آقاي محمد بلوچستاني كه تخصص ايشان تنظيم آنتنهاي “ديش” است، براي شركت پرسان در پروژه هايي كه به ارتباطات pzp مربوط مي‌شد، فعاليت مي‌كرد.

011 پس از دستگيري مسئولان شركتهاي مذكور و اعمال فشار به آنان، سرور مشترك سايت امروز و رويداد خاموش شد. پس از حدود دو هفته آقايان كامروا، قدملي و جوادي آزاد شدند.

012 بعد از مدتي موج سوم دستگيري‌هاي روزنامه نگاران آغاز شد. پروژه‌اي كه در زمان دستگيري آقاي سينا مطلبي (تقريباً يك سال و نيم پيش) شروع شده بود و كارهاي اطلاعاتي اين پرونده توسط تيم پيام فضلي نژاد در دفتر فاطمي آغاز شده بود.

013 آقايان شهرام رفيع زاده، بابك غفوري آذر، حنيف مزروعي و سعيد مطلبي (پدر سينا مطلبي) در اين دوره بازداشت شدند. به غير از آقاي حنيف مزروعي كه از روي اعترافات ديگران به علت سفارش دُمين رويداد به مهدي درايتي با حكم جلب دستگير شد، ساير افراد در ادامه پروژة سركوبهاي قديمي (دستگيري آقاي سينا مطلبي) دستگير شدند و طبق اطلاعات حاصله، توسط پيام فضلي نژاد از قبل براي آنها پرونده تشكيل شده بود.

014 آقاي سعيد مطلبي به اتهام فراري دادن پسرش و “همكاري با افراد فاسد در سينماي قبل از انقلاب” مورد بازجويي قرار گرفت. آقايان شهرام رفيع‌زاده و بابك غفوري آذر هم به علت يادداشت نويسي براي سايت گويا بازجويي ‌شدند. طبق گفته‌هاي متهمان اين پرونده تمام تلاشهاي بازجو براي معطوف كردن و ارتباط دادن جريانهاي اپوزيسيون خارج از كشور به اصلاح طلبان داخلي بود. به همين منظور سعي كردند با اعمال فشار بدني و رواني در سلولهاي انفرادي، آنچه پرورده ذهن هاديان پشت پرده اين پرونده بود را در اعترافات متهمين وارد كنند.

015 پس از دو هفته سه تن از متهمان (آقايان سعيد مطلبي، بابك غفوري آذر و‌ فريد ثاني) آزاد شدند. اين حركت براي كاهش فشارها بود و تا حدود يك ماه بعد نيز كسي بازداشت نشد.

016 از نكات جالب در طول اين پرونده اين بود كه بازجويي‌ها هدفمند نبود. آنان بدون هيچ هدفي به دنبال لكه سياه يا نقطه ضعف مي‌گشتند (به گفته يكي از آقايان شخص بازجو

در بخش: بدون دسته بندی

آیا من بخاطر دوری از ایران و زبان فارسی مفاهیم را بد می‌فهمم یا اینکه آقایون معروف به اصلاح طلب هستند که در انتخاب واژه هایشان با مشکل روبرو هستند!؟

بیشتر از چند روز از سانسور نظری را که در وبلاگ آقای بهنود گذاشتم نمی‌گذرد، جمله‌ای که استفاده کردم در حقیقت چیزی بجز گفتن عریان حقیقت نبود، در آن نظر خواهی نوشته بودم:

خوب است والله! پس از قرار معلوم چیزی هم بدهکار شدیم! مدال هم باید به گردنشان بیندازیم؟ عجب دنیایی شده مدال هم باید به گردن همکاران جنایت کار ترین رژیم دنیا بیندازیم!

آقای بهنود را از این دو خط من خوش نیامد و قسمتی از آنرا سانسور کردند، مگر من چه نوشتم؟ مگر نه اینکه رژیم جمهوری اسلامی جنایت کار ترین رژیم دنیاست؟ حالا نگاه کنید به این جمله آقای نبوی و کلاه خود را قاضی کنید ببینید من از محدوده خارج شدم یا ایشان. این دو نوع نگاه را با هم مقایسه کردم زیرا از نگاه جامعه این دو نویسنده در یک ردیف قرار دارند یا حداقل برداشت من اینگونه است.

حالا برویم سر روش نگارش آقای نبوی. ایشان از روی عصبانیت یا هر چیز دیگر مرتضوی را روستایی خطاب می‌کنند، آن هم نه یک بار و نه دوبار بلکه در تیتر مطلب هم از همین واژه استفاده می‌کنند.

تیتر دوم مطلب آقای نبوی در گویا نیوز:



آقای خاتمی! هشدار می دهم! کسانی که اقرار گرفته شده اند بی پناه اند و هر بلایی که برسرشان بیاید مسوول مستقیمش قاضی مرتضوی است و هر کسی که می تواند جلوی این مردک روستایی را بگیرد و نمی گیرد.



آقای نبوی خوشحال باشید که یک نویسنده نروژی نیستید وگرنه با استفاده از چنین واژه‌ای و استفاده از توصیفی چنین ناروا باور کنید کار شما بعنوان یک نویسنده برای همیشه تمام شده بود.

مگر روستایی بودن از نظر شما عمل خلافی است که آقای مرتضوی را که یک جنایت کار است را روستایی می‌نامید؟ آیا اینکه کشاورز روستایی وطن‌تان با سخت ترین فشارها و کمترین امکانات مواد غذایی برای شما تولید می‌کند و بر روی میز شما می‌گذارد مستحق همردیف قرار گرفتن با مرتضوی است؟ چه اتفاقی در آن دیار افتاده که یک نویسنده مدال به گردن ابطحی می‌اندازد و آن یکی دیگر مرتضوی را به روستایی بودن متهم می‌کند، انگاری که روستایی بودن یک جنایت است. آقایان آیا واقعآ من هستم که زبان فارسی را بخاطر دوری از وطن فراموش کرده‌ام یا شما چنان از جاده خارج شده‌اید که دیگر دست چپ و راست خودتان را هم تشخیص نمی‌دهید! باور کنید ملت ایران خیلی خوش نشاس هستند که شما نویسنده ایرانی هستید و کس دیگر نوشته‌های شما را نمی‌خواند وگرنه این نوشته‌های شما مایه آبرو ریزی برای ایران و ایرانی می‌شد.

در بخش: بدون دسته بندی

آقا جان قیمت‌اش چنان گران شده که مصرف کنندگان عمده آن را مجبور به تغییر قانون کرده تا بلکه مجبور نشوند از درامد بخور و نمیر ملایی هزینه سنگین آنرا بپردازند و با کشت آن در داخل شاید رونقی هم در زمینه کشاورزی بوجود بیاید.

از روزی که زلزله جنوب شرقی آسیا را لرزاند و آماری از نروژی‌های کشته شده به اینجا رسید (تاکنون 21 نفر) بیچاره نخست وزیر، وزیر امور خارجه، وزیر بهداشت و چند وزیر دیگر تقریبا نخوابیده‌اند این را در چهره هایشان می‌توان بخوبی دید.

در این مدت نشریات و رادیو تلویزیون‌ها این بیچاره‌ها را دقیقه‌ای رها نکرده‌اند و شبانه روز زیر فشارشان گذاشتند تا بلکه اعدادی را بطور رسمی در مورد کشته شدگان و مفقودین نروژی منتشر کنند. حالا که دیروز لیست منتشر شده نشان از این دارد که تعداد مفقودین کمتر از آن است که نخست وزیر اعلام کرده. از بعد از ظهر دیروز تا حالا ژورنالیست‌ها این بیچارگان، نخست وزیر و وزرا را در مقابل بینندگان تلوزیون کباب کرده‌اند و مدام آنها را سرزنش می‌کنند. کم مانده این بیچاره‌ها در مقابل چشم بینندگان زار زار گریه کنند ولی خبرنگارها رهایشان نمی‌کنند.

وظیفه ژورنالیست‌ها در چنین شرایطی همین است “انتقاد از قدرت” گرچه ممکن است گاهی اوقات زیاده روی کنند ولی این وظیفه شان هست هرچه باشد سیاست مداران خود به میدان می‌آیند و صندلی‌های قدرت را با آغوش باز اشغال می‌کنند و هیچ کس آنها را مجبور به این کار نکرده.

در بخش: بدون دسته بندی

این تحلیل حقوقی را آقای عطااله مرادی برای من ارسال کرده‌اند به جهت اینکه ممکن است عده‌ای آگاهی از قوانین نداشته باشند خوب است که مروری بر آنها بشود.

عطااله مرادی: ataalah_moradi@yahoo.com

دانشجوی حقوق

با نگاهی کوتاه و گذرا به اعترافاتی که معمولاً برخی از فعالین سیاسی در زندان انجام می‌دهند و به تبع آن نمایش تلویزیونی که پخش می‌شود حاکیت از آن دارد که چه نوع فشاری بر فعالین و روشنفکران در زندان اعمال می‌شود که در بیرون از زندان و در فضای آزاد حاضر به گفتن چنین مطالبی نیستند و یا بعد از آزادی از زندان درصدد تکذیب آن بر می‌آیند و آن را ناشی از فشار روحی روانی ، جسمی محیط زندان می‌دانند.

باید به این نکته اشراف داشت که محبوس نمودن فعالین سیاسی بخصوص دانشجویان که نسل جوان جامعه را تشکیل می‌دهند ؟ در سلولهای انفرادی نه تنها خلاف مقرّرات و قوانین داخل و کنوانسیونهای بین المللی است بلکه از آن می‌توان به عنوان شکنجه‌ای سفید نام برد که دستگاه قضایی با توسل به سیاق فوق و تدوین برنامه‌های هویت درصدد ترور شخصیت سیاسی دانشجویان ، روشنفکران و دگراندیشان است .

در سالهای اخیر و بعد از وقایع تیرماه 1378 این پروژه در رأس برنامه‌های دستگاه قضایی قرار گرفته و دانشجویان را به دلیل اتهامات واهی و بی‌اساس وادار به اظهار ندامت واعتراف نمودند. قابل توجه است که اعتراف و اقرار تحت شرایط خاص و اجبار به اعتراف در محیط زندان بهیچ وجه قابل استناد حقوقی و قانونی نبوده و محاکم دادگستری نمی‌توانند با استناد به این نوع از اقاریر که معمولاً در شرایط تحت سلولهای انفرادی از فعالین سیاسی می‌گیرنداستناد نموده و با تکیه بر آن حکم صادر نمایند.

ماده 5 : حقوق بشر:؟ هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه ، ضد انسانی یا تحقیر آمیز ، قرار گیرد ؟.

بنابراین هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع ممنوع بوده و اجبار شخص به شهادت ، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرارو سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است

از طرفی در هیچ یک از موارد قوانین عادی و اساسی قاضی مخیر به نگهداشتن متهمان بالخصوص(متهمین سیاسی)در سلولهای انفرادی و شرایط تحت زندان نیست، فقط در ماده 181 آیین نامه زندانها در مورد تخلفات زندانیان شورای مرکب از رئیس زندان یا جانشین او ، معاونین یا مسئولین انتظامی و فرهنگی ، قضایی و؟ تنبیهاتی در نظر گرفته می‌شود. که در بند 4 ماده 182 آیین نامه زندانها یکی از موارد تنبیه انضباطی را زندان انفرادی تا یک ماه تعریف نموده‌اند . بنابراین نگهداشتن متهم در سلول انفرادی فقط در صورتی است که زندانی مرتکب اعمال خلاف مقررات زندان شود ( که این خود جای بحث مفصلی را می‌طلبد ) نه اینکه قاضی قبل از محکوم شدن متهم، خودسرانه با توجه به روحیات و احوالات شخصی ، متهم را در سلول انفرادی محبوس نموده و بعد از مدتی اقاریر و اعترافات مورد دلخواه خود را از فرد زندانی دریافت نماید و آن را مستند صدور حکم قرار دهد.

علیهذا اعترافات حاصله در ایام انفرادی فاقد اعتبار قانونی بوده و از درجه سندیت حقوقی ساقط می‌باشد .

در بخش: بدون دسته بندی

بدبختی ما ملت می‌دانید در چیست؟ اینکه نصف بیشتر مطالب گویا نیور یکی از بزرگترین سایت‌های خبری ما ملت مربوط می‌شود به مانورهای آخری که حضرت تربچه نقلی به راه انداخته وای به روزگار آن ملت!

بجای این همه غوغا فاکت‌ها را کنار هم بگذاریم و بجای دعوا سر لحاف ملا با منطق بررسی کنیم، جر و دعوا که ندارد.

حکومت اسلامی 25 سال است که جنایت می‌کند. این بر هیچ انسان عاقل و بالقی پوشیده نیست، ممکن است عده‌ای ایدالیست بگویند در هیچ دادگاهی ثابت نشده که اینها جنایت کاراند! می‌گویم حتی با احکام دادگاه‌های ایدالیستی هم نمی‌توان چنین اتهامات سنگینی را بی پاسخ گذاشت. باید متهمین را دستگیر کرد چپاند توی زندان تا وضع‌شان مشخص شود. این فاکت را دیگر حتی آنهایی هم که در دنیای خواب و رویا زندگی می‌کنند نمی‌توانند انکار کنند.

پس این جر و دعواهای روشنفکری!! برای چیست که یکی مدال به سینه حضرت تربچه نقلی می‌اندازد یکی دیگر بارک الله و احسنت می‌گوید و آن یکی اسمش را در لیست نظر سنجی می‌گذارد آن سومی او را روشن فکر دینی می‌نامد. گرچه با آن اسامی که در آن لیست کذایی هست شاید بتوان وجود این تربچه نقلی را کمی منطقی‌تر دانست وقتی در لیست نام‌هایی مثل خامنه‌ای و رسمنجانی را می‌توان دید.

آخر الاغ جان اگر گفتی روشنفکر که دیگر نمی‌توانی دینی به پشتش بچسبانی که، کسی که دینی شد روشنفکر نمی‌شود او ذوب در یک ایدئولوژی است آن هم از نوع قرون وسطایی‌اش، مگر اینکه مغز خر هم جزو روشنفکرها شده باشد در غیر این صورت کسانی که از عقاید ماقبل تاریخ پیروی می‌کنند را امروزه روشنفکر نمی‌نامند آنها را در بهترین حالت شارلاتان می‌توان خواند ولی روشن فکر نه.

در بخش: بدون دسته بندی