Oct 25 2002
ضد و نقیض گویی فمینیست
ضد و نقیض گویی فمینیست ها
این مطلب رو چند وقت هست میخواستم بنویسم ولی همانگونه که پیشتر گفتم میترسیدم از انگ زدنهای خانمها، البته نه فقط خانمها بلکه ما ایرانی ها عادت داریم خیلی زود بدون مطالعه به دیگران انگ بزنیم و در این مورد هم مخصوصآ در میان روشن فکرها این مقوله زن تبدیل شده به یک تابوی بد، اگر به چیزی یا عادتی زنانه اعتراض کردی بلافاصله متهم میشوی به ملامنشی و ضد زن بودن و …
باور کنید از نظر من ایرانی دموکراتیک نخواهیم داست قبل از اینکه این مشکل جامعه را که بنظر من یکی از اساسی ترین مشکلات امروز ماست حل نکنیم و اون هم برابری زن و مرد هست.
نکته دیگری که توی این بحث هست و خیلی هم اساسی است، اینه که حق گرفتنی است نه دادنی به سخنی ساده تر میتوان گفت من حق زنم را نخواهم داد بلکه اوست که باید حقش را بستاند. این درست شباهت به آن دارد که فکر کنیم فلان سرمایه دار بدون مبارزه حق کارگرش را خواهد داد!
حال برگردیم به اصل موضوع: آزادی زن، به گمان نگارند بستگی دارد به آگاهی زن ایرانی و تا زنهای ایرانی خود موقعیت اجتماعی خودشان را بررسی نکنند و مشکلات فراروی خود را نشناسند و راهکارهای رفع این مشکلات را نیابند هیچکس پی گیر این مقوله نخواهد بود و آنها نیز هیچگاه به احدافشان نخواهند رسید.
از اینکه زنها بنشینند و گناه تمام مشکلات خود را به گردن مردان و جامعه ی مردسالار اندازند راه به جایی نخواهند برد بلکه در یک دایره ی بسته به دور خود خواهند چرخید و آخر سر هم برابری مثل چیزی که در غرب میبینیم بدست خواهند آورد چیزی مثل یک شیر بی یال و دم و اشکم .
یکی از اساسی ترین مشکلات زنان ایران که شاید بتوان به جرعت گفت که بزرگترین سد مقابل آنهاست “اسلام” یا به زبان کلی تر مذهب است. زنی که ادعا میکند که فمینیست است و باز مینشیند از خدا و پیغمبر حرف میزند و اراجیفی را که در جامعه ی بدوی عربستان در 1400 سال پیش بهم بافته شده می پذیردبگمان من نه آشنایی با مذهب اسلام دارد نه ساختار اجتماع ایران را می شناسد نه آگاهی کافی که بتوان او را فمینیست نامید.
آخر با کدام عقل سلیم میتوان استدلال کرد که در اسلام و در ساختار و محدوده ی ادیان میتوان به یک جامعه ی مساوی بین زن و مرد دست یافت!؟ این شعار بیشتر شباهت دارد به شعار جامعه ی بی طبقه ی توحیدی و تنها تئوری است که بوسیله ی استثمارگر برای استثمار بیچارگان تئوریزه شده.
مگر میتوان گفت که: می توان در دینی که شهادت دو زن تازه اگر پذیرفته شود به اندازه ی یک مرد است مساوات بین زن و مرد ایجاد کرد.
مگر میتوان گفت که: یک زن مستقل است وقتی که او بایستی برای مسافرت از شوهرش اجازه بگیرد. یادم می آید این بحث مذهب و آزادی زن را یک بار با یکی از فمینیست های! وبلاگ نویس داشتم او که افکاری نیمه مذهبی دارد بگمان خودش میتواند فمینیست باشد! زهی خیال باطل این فمینیسم همان قدر مسخر بنظر می نماید که جامعه ی توحیدی! دموکراتیک! آقای خاتمی، این یک paradox بتمام معنا است و غیر قابل اجرا، گرچه ممکن است که اشخاصی مثل آقای خاتمی برای منافع طبقه ی خود این paradox را تئوریزه کنند ولی آیا میتوان این تئوری را در عمل پیاده کرد!؟ شواهد نشان از چیز دیگری دارد.
ای کاش فمینیست هایی که ادعای آگاهی از مشکلات جامعه ی زن ایران امروز را دارند، می توانستند مرا نیز ارشاد! کنند تا شاید با کمک هم بتوانیم یک جامعه ی آزاد در ایران پی ریزی کنیم، چون همانطور که گفتم دموکراسی واقعی بدون در نظر گرفتن حقوق زنان و اقلیت های قومی ممکن نیست.
پس از شما که این نوشته را میخوانید خواهشمندم، چنانچه راهکاری را سراغ دارید، که بوسیله ی آن میتوان هم اسلام را داشت، هم برابری زن و مرد را و هم آزادی ادیان را، مرا هم ارشاد! نمایید!
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 2:10 pm در بخش: بدون دسته بندی
