Dec 14 2002
یکی از وبلاگهایی که من
یکی از وبلاگهایی که من هر کلمهاش رو میخونم و مخصوصآ وقتی که می بینم بروز شده اولین وبلاگی هست که میخونم فضولک هست. او همیشه به من یک شوکی میده، برای اینکه همیشه یک چیز خارقالعاده داره برای گفتن، مهم نیست که من باهاش موافقم یا نه گرچه بیشتر مواقع بهاش موافقم ولی این انسان برای من خیلی انسان جالبی هست، چون ترس در وجودش نیست و رودربایسی هم با کسی نداره حرفشو میزنه. این کار خیلی خوبی هست، چون بنظر من این گونه خصوصیات در ایران کم پیدا میشه. مطلب امشبش رو که خوندم به این جمله “واقعا که جای تاسف است که اين همه خر هست و ما پياده ميرويم.” که رسیدم مثل میخ سر جام میخ کوب شدم، چون این جملهای بود که من مدتها فکرش رو میکردم هوساش رو میکردم، دلم میخواست که بنویسمش ولی افسوس، جراتش رو نداشتم، او نه زیر می گذارد نه رو، بدون دردسر میگویداش .
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 12:37 am در بخش: بدون دسته بندی