Oct 27 2009
نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران
روزی که نوشتیم انتخابات را باید تحریم کرد، به این دلیل نوشتیم زیرا می‌دانستیم که حاصل چنین انتخاباتی در بهترین حالت این خواهد بود که پیروان خط امام بر اریکه قدرت تکیه خواهند زد. خوب مگر ما مرض داشتیم که به پای چنین صندوق‌های رایی برویم که بهترین گزینه آن پیروان خط الاغ بود!؟
آنها که هنوز به آگاهی نرسیده‌اند و همچنین آنهایی که در این مسیر منافعی دارند، رفتند و به انتخابات حکومتی رونق بخشیدند و نتیجه آنرا هم دیدند. چهل و اندی میلیون رای به صندوق ولایت وقیح تا با آن پیش دنیا پز بدهد و صدها کشته، زخمی و زندانی، ثمره جانبی این انتخابات بود. بعد از انتخابات و عوارض پس از آن، جو موجود ما را هم تا حدی فریب داد و به این خیال باطل در غلتیدیم که موجی آغاز شده که شاید از درون آن چیز بدرد بخور برای ایران خارج شود! موجی که نامش را سبز نهادند. ما هم بفهمی نفهمی تا آنجایی که به پرنسیپ‌ها و باورهایمان آسیبی نمی‌رساند همراهی کردیم که نکند روزی ما را به کجروی متهم کنند.
این روزها دارم دوباره واقع گرایی همیشگی‌ام را بدست می‌آورم و می‌بینم و می‌بینیم که آنچه من و ما فکر می‌کردیم چندان هم از واقعیت بدور نبوده.
اگر عکس‌العمل‌های گوناگون سران سبز را در رابطه با شعار “نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران” را بررسی کنیم به خوبی مشاهده می‌کنیم که خواستگاه آنها جایی نیست که به مزاج من و ما سازگار باشد. ما از قبل هم این موضوع را می‌دانستیم ولی اندکی جو گیر شدیم. خوش باوران اما هنوز هم در پی توجیه و توضیح هستند و هنوز هم به خیال خوش آنها، سران سبز دارند با نیروی مقابل بازی سیاسی می‌کنند! غافل از اینکه سران سبز بطور کلی از راه خمینی به هیچ عنوان حاضر به بازگشت نیستند. برای این جماعت که نامش پیروان خط الاغ است، قابل تصور نیست که از راه امام شان منحرف شوند. اینها همگی بجز عده انگشت شمار، پیروان چشم و گوش بسته و واقعی امام شان هستند و پیروی از افکار پلید او هم اوجب واجبات است. این پیروی کورکورانه هم طبعاتی دارد که همه می شناسیم و نیازی به توضیح ندارد.
برای این جماعت که اکثرا ریشه‌هاشان بدون اسلام می‌خشکد، امکان این وجود ندارد که منافع ملی ایران و ایرانی را بالا تر از اسلام و امام قرار دهند.
از همه مهم تر اینکه “لبنان و غزه” برای ملاهای عمامه دار و حتی بی عمامه مکان‌های مقدسی هستند، به تقدس وطن و خاک و زادگاه. فراموش نشود که اینها اکثرا ریشه‌های قومی‌شان از لبنان و دره بقاع سرچشمه می‌گیرد، در نتیجه طبیعی است که برای این قوم عمامه بسر، لبنان عزیز تر از ایران باشد. درست مثل خُسن آقا که هنوز پس از 30 سال دوری از ایران، خاک ایران را از جان عزیز تر می‌دارد و با اینکه بیشتر عمرش را در نروژ سپری کرده، ولی هنوز برای نروژ حاضر نیست تره هم خورد کند، فدا کردن جان که جای خود دارد!
1 پیام
| 
راسش ما هم گفتیم اما کسی نشنید . گفتیم بعدا میگیم باز هم همینطور . الآن هم می گیم باز هم همینطور ! حرف که بزنیم میشیم تفرقه بینداز و الآن وقتش نیست و خلاصه از همین چیزا ……..
گفتم حالا سبز می شم ولی نه از اون سبزها .سبز سبز . سبز ایرانی نه اسلامی . سبز جمهوری ایرانی نه اسلامی ان .
الآن هم می گم تا زمانی که کسی بتونه از این شعار دفاع کنه , پا می شم چجور ! اما اگه قراره از جمهوری اسلامی دفاع کنم , خیر نیستم . الآن که دارمش و اون هم نوع نابش را ! یکی دیگه می خوان چکار و چرا باید شعارش را بدم ؟ سی و یک ساله تو پاچه مون رفته , بسه .
ما ایرونی هستیم و ایرونی شو دوس داریم .به مزاج ما سازگار تره .