Jan 16 2007
چه ها که نمی‌شد کرد اگر!
یادتون میاد اوایل که وبلاگ‌ها شروع به نوشتن کرده بودند چه اتحادی در بین بچه‌ها بود؟
اون روزها یک مرتبه می‌دیدی دوتا یا حتی یک وبلاگ نویس به تنهایی حرکتی را شروع می‌کردند و همه بدون چشم داشت و خودخواهی همراهی می‌کردند. انگاری همه با هم یک ارتباط نامرئی برقرار کرده بودند. این حرکت‌ها گاهی چنان گسترده می‌شد که آمار شرکت کنندگان از دستمان در می‌رفت و گاهی برای جمع آوری لیست‌ها شبها تا صبح باید می‌نشستیم و لیست تهیه می‌کردیم. همان روزها بود که تعدادی را از مرگ نجات دادیم، درهای زندان‌ها را بر روی چند نفر باز کردیم. رژیم را با همه قلدری‌اش بارها به عقب راندیم، نه تفنگی در دست داشتیم نه توپی و نه حتی یک فشفشه، تنها سلاح ما نوشتن بود و افشاگری. آن روزها رژیم حتی به این سرگردانی که امروز گرفتارش شده هم نبود. آن روزهایی را میگویم که خاتمی با لبخندهای دل فریب‌اش اروپایی‌ها را فریب می‌داد و حتی رئیس جمهور وقت آمریکا در سازمان ملل حاضر شده بود به او دست بدهد. آن روزها ما با دست خالی رژیم را به عقب می‌راندیم چنان پرقدرت عمل می‌کردیم که گاهی اوقات خودمان هم باورمان نمی‌شد که به اهدافی چنین بزرگ دست یافته‌ایم.
این را رژیم درک کرد و با گستراندن نفاق و دو دلی موفق شد آن اتحاد را به دشمنی و کینه تبدیل کند و ابزار اتحاد را از دست ما در آورد. امروز اما که رژیم در ضعف کامل قرار دارد، آن اتحادی که مورد نیاز است تا با اندک فشاری بتوانیم رژیم را حداقل در زمینه آزادی بیان به عقب برانیم دیگر در بین ما نیست.
چه ها نمی‌شد کرد اگر آن اتحاد از بین نرفته بود. چه فشاری را نمی‌شد امروز بر رژیم وارد کرد، رژیمی که در دنیا منزوی است بسیار راحت تر میتوان زیر فشار قرار داد و از آن ثمر گرفت تا رژیمی که در دنیا منزوی نیست.
بیایید آن اتحاد را دوباره با درایت احیا کنیم، شاید بتوانیم در این شرایط کارساز شویم.
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 8:06 pm در بخش: آزادی بیان
13 پیام
| 
وبلاگشاه مرد
زنده باد وبلاگشاه
تو رو نمیگم ولی متاسفانه تمام اون ادمهایی که اون زمان در راه ازادی انسانهای بیگناه قدم میذاشتن خودشون اولین کسانی بودن که از همین مزدور ها رو دست خوردن . اسم بیارم ؟ مهشید ؟ هاله ؟ گلیه مرد کالیفرنیایی ؟ خورشید خانم ! و صدها نفر دیگه . متاسفم ولی رژیم بهتر از ما دندونامون رو شمرده بود … هنوز هم هستن ولی حساسیت ها کمتر شده . تونستن به سادگی شخصیت پنهان و ذات واقعی خیلی ها رو نشون بدن و جنگ زرگری بره انداختن . دعواهای های خاله زنکی و باور کن مقصر تمام اینها فقط و فقط پیغام گیرهای ما بود و بس . تمام نفاق ها از زمانی شروع شد که سیستم های نظر خواهی براه افتاد . غیر از اینه ؟ ولی چه اهمیتی داره ؟ ما الان همگی در خفا با هم متحدیم و بهتره اینو نشون دشمن بدیم نه چیزی که از دست رفته . اونها نمیدونن که همه ما در پشت پرده با هم اتحادمون رو دوباره آغاز کردیم و همین مشت محکمی به دهنشون بود و باعث شد فیلترینگ رو آغاز کردن .
سلام. من فکر نمی کنم که رژیم این کار را کرده باشد… این خصلت ما ایرانی ها هست که مسایل شخصی را در کارهای حرفه ای دخالت می دهیم… این سرانجام هر حرکتی جمعی بین ما ایرانی هاست که بعد از مدتی آفت افتراق پاشیده می شود… دلالیش زیاد است حسن آقا!
با سلام،
به نظر من یه دلیل خیلی مهمی که امروزه جنبش و حرکتی آن چنانی دیده نمی شود، این است که آدم ها به خاطر رفاه نسبی که دارند محتاط تر و محافظه کارتر شده اند. و این رفاه طلبی قدرت حرکت را ازشون سلب کرده.یک دلیل دیگر اینه که وقتی چند نفر رو دور و اطرافمان می بینیم که برایمان به به و چه چه میزنند فکر می کنیم همون کار رو می تونستیم به تنهایی هم انجام بدیم و افتخارش !! رو مال خود کنیم.
به هر حال چیزی از ارزش کار هایی که در گذشته شده کم نمیشه و باز هم میشه تکرارشون کرد.
موفق باشید
حسن آقا جان. ما مخلص شما هم هستیم. بیا شغل هامون رو تاخت می زنیم. فقط بعدترها نزنی زیرش ها.
درود حسن اقا یادش بخیر اون روزا تو که خوب میدونی چه کردند اونهایی که ماموریت داشتند بگذریم درسته همه از هم دوریم ولی قلبمون بهم نزدیکه یادته رفتی بخاطر من که تازه کار بودم اون وقتی با مرتضی نگاهی در افتادی؟ یادش بخیر من همیشه نوشته های زیبات رو میخونم واز صمیم قلب برات ارزوی پیروزی دارم
با ابراز سلام به خسن آقا کاکوی گرامی!
اخیرآ پيام کوتاه (SMS) دریافت کردم که در آن مقام معظم رهبری سخنان حکیما نه و روحانی را در رابطه با اعدام صدام فرموده بودند، این پیام با آنکه بسیار کوتاه بود اما بیانگر وضعیت روحی ایشان و دیگر سران نظام در شرايط امروز کشور است. پیام چنین بود« صحنه را دیدیم، به خودمان ریدیم»
خسن آقای عزیز نمی دانم دلیلش چیست ولی ملت ایران هرگاه به پیروزی هایی (هر چند کوچک) دست پیدا کرده همه چیز را به گند کشیده،
فراموش نمی کنم روزهایی را که مردم مست از پیروزی چگونه نقش جاسوسان وزارت اطلاعات را بازی می کردند و همسایه های بیگناهشان را به قتلگاه می فرستادند.
فراموش نکن این مردم همانهایی هستند که برای چند کیلو مرغ همسایه اشان را و یا حتی برادرشان را تحویل اطلاعات می دادند.
همانهایی هستند که تمام عقده های خود را بر سر جوان بیچاره ای خالی می کرند که با تلاش فراوان در کنکور قبول می شد(گزینش ها و تحقیق ها را یادت هست؟)
شاید برای دوره ای کوتاه بخش کوچکی از ما فراموش کردیم و سعی کردیم کس دیگری باشیم،
اما وقتی پای خطر پیش آمد شدیم همانی که بودیم!
بر او ببخشایید
بر او که گاهگاه
پيوند دردناک وجودش را
با آب های راکد
و حفره های خالی از ياد می برد
و ابلهانه می پندارد
که حق زيستن دارد
دوست گرامی بادرودی گرم.
هم اکنون ایران پرس نیوز از قول مقامات کردستان عراق نوشت…….. حسن عباسی تئوریسین خشونت گرای رژیم چزو دستگیرشدگان است.
تبریک و تبریک به مردم ایران
سلام!
كي ميگه دل به دل راه نداره؟
يادش بخير اون روزا.
ممنونم.
سلام حسن جان . بعد از مدتها برایت پیام میگذارم . چرا که بعد از این همه زمان نتوانستم ازین دعوت استقبال نکنم . به دوستان هم میگویم که اینهمه عذر تقصیر را به گردن دیگران نیاندازیم . اگر اهل صلاحید حرکت کنید به سوی خیر … و اگر نیستید شر مرسانید . بسیاری از افرادی که حالا شده اند کیسه بوکس سیاسیون خنثی ، قربانیان همینگونه برخوردها در حرکتهای پیشین هستند و اینکه خاموشند معنایش این نیست که کنار کشیده باشند و یا رفاه ! دچار رخوتشان کرده باشد .
حُسن آقای گل گلاب
با درود و تشکر از دردنامه ات. مدتها بود من در کمتر وبلاگی پیغام میگذاشتم ولی میبینم ساکت نشستن همان است که منظور نظر مزدوران است و سکوت کردن نشان رضایت رژیم.
در وزارت اطلاعات رژیم ج.ا. بخش بسیار فعالی وجود دارد که اساس کارش به لجن کشیدن و بد نام کردن روشنگران و مخالفین با روش کهنه تفرقه و حکومت است. برای این منظور از هیچ پستی و بیشرمی فروگذار نمیکنند. افکار و کردار اکثر این مزدوران از خود ملاها سیاه تر و کثیف تر و ارتجایی تر است.
نمونه های این اعمال را که میتوان اعمال ستون پنجمی نامید. وظیفه آنها فقط خرابکاری و بدنام کردن و به لجن کشیدن است. در این میان نیز اشخاص دیگری نیز تحریک شده، و اکنش های مثبت یا منفی نشان میدهند که باز هر دوی این واکنش ها نیز آب به آسیاب مجریان پشت پرده میریزد و امیال آنان را به ثمر میرسانند.
پس از آنکه به ملایان ثابت شد، اکثریت جامعه وبلاگ نویس به این آسانی از میدان خارج نمیشوند و تنها گروهی هستند که نمیتوان با زر و زور خفه و خاموش کرد و خرید آنان بدلیل افزایش روز افزون امکان ندارد، زندان و حبس و شکنجه مردم را آگاه تر میکند و با خرج میلیونها دلار و تاسیس انواع ادارات متعدد فیلترینگ از مخابرات و سازمانهای مخفی و سرویس دهندگان هم کاری زیادی بر نیامد و وبلاگ نویسی را که از این سوراخ بیرون میکنند از پنجره بزرگتر و روشنتری وارد میشود و عملا با این بازیهای ارتجاعی نمیتوان آنان را از روشنگری باز داشت، به لجن کشیدن و توهین و فحاشی و انواع اتهامات دیگر سعی بر خاموش کردن آنان نمودند. در این میان سعی شد حتی وبلاگ خوان را هم با ترور فکری از جامعه وبلاگ جدا سازند. باور کنید در جلسه ای در همین اداره یواشکی صحبت از آن شد که: ضرر سایت های سکسی خارجی از وبلاگ روشنگران و مفسران ایرانی خیلی کمتر است!
در این میان عده ای از همین طایفه کیبورد بدست هم خیلی زود فریب نقشه های پنهانی مزدوران رژیم را خوردند و دانسته و علنا یا ندانسته و در خفا با آنان همکاری کردند و میکنند و زیر پوشش آزادی انگشت و نه قلم!! به تخطئه و توهین و کوچک کردن دیگران مشغولند. روش هم خیلی ساده است وارد ستون نظرات طرف میشوند و با نامی معین و شناخته شده مثلا “حُسن آقا” به شخص حمله یا عقاید وی را به تمسخر میکشند. (خود شما بارها شاکی از آن بوده اید) یا در وبلاگی دیگر ویرا با لغاتی نظیر فاحشه و منحط و …. وبلاگ نویس را آزار میدهند. حال اگر شخصی طرف را دنبال و پیدا نمود که معمولا سر آنها از مساجد و حجره های ملایان و نوکران مزدور آنها در میآورد، ستون نظرات وبلاگ آنها بسته و یا باید از بکار بردن لغاتی که شایسته خود آنان است خودداری نمود یا پس از ملاحظه صاحب عزا منتشر میشود که هرگر منتشر نمیشود.
حال زمان مبارزه با این ستون پنجم مزدور است. باید با تفاله های آنان نیز جنگید.
موفق باشید
اتفاقاً و به خلاف نظر دوستی ( ساتگین ) که رژیم را در این وضغیت دخیل ندانسته ، من توطئه ای بسیار بزرگ و کاملاً دقیق و حساب شده می بینم . البته آن وجه قومی ِ افتراق طلبی هم تا حدودی در کار است ، اما ریشه های ِ آن نیز به رژیم برمی گردد ؛ از همان هزار و چارصد سال پیش . یک یادداشت مفصل نوشته ام که ظرف همین یکی دو سه روز تایپ می کنم ( هنوز عادت روی کاغذ نوشتن ام ترک نشده ! ) .
ماحصل این که ، کاملاً با شما موافقم . و باید تلاش کنیم که دوباره سرزندگی ، همگرایی ، و امیدواری مان را از سر بگیریم . به قول ِ قدیم ِ پارسی : ایدون باد !