May 03 2006
فیلترینگ و توهمات ایجاد شده
وقتی سایت رادیو بی بی سی می‌نویسد:
شناسايی کاربران؛ قانونی يا غير قانونی
مهمترين عملکرد اين پايگاه، شناسايی IP آدرس کاربران و تمام مراجعات آنها به سايت های مختلف و ذخيره سازی آنهاست به نحوی که از سوی مدير شبکه و اپراتورها قابل استخراج است.
اين توانايی نگرانی هايی را به دنبال داشته زيرا به دولت امکان می دهد با شناسايی کاربران، اطلاعات و سايت های مورد استفاده آنها را به دست بياورد و از آنها عليه افراد استفاده کند.
البته رضا رشيدی مدير عامل شرکت فناوری اطلاعات گفته است: ما به دنبال ثبت اطلاعات کاربران به سايت ها نيستيم و از اين مرکز تنها برای فيلترينگ سايت های غير مجاز استفاده خواهد شد.
وقتی سایت بی بی سی توانایی آنرا ندارد تا از کارشناسانی که بتوانند اطلاعات دقیق در اختیار خبرنگار این رادیو قرار بدهند تا به جای گمانه زنی و اما و اگر و به شک و تردید انداختن کاربران به فکت‌ها بپردازند آدم از خودش می‌پرسد آیا این چرندنویسی سایت بی بی سی عمدی است یا اینکه آقایان چنان از مرحله پرت‌اند که نمی‌دانند چه می‌گویند.
آهای ملت هر چرندیاتی را در باره سانسور و فیلترینگ گوش ندهید. فکت‌ها این‌ها هستند:
در همین وبلاگ من بارها روشهای شناسایی کاربران را توضیح داده‌ام نه برای اینکه کاربران را بترسانم بلکه برای اینکه آنهایی که وارد این بازی می‌شوند دانسته وارد این بازی بشوند.
حالا باز هم برای چندمین بار میروم سر فکت‌ها:
اینکه دولت می‌تواند IP کاربران را ثبت کند و آنها را شناسایی کند هم حقیقت دارد هم ندارد ولی بیشتر حقیقت ندارد، درست مثل این می‌ماند که شما بخواهید دنبال یک سوزن در کاه دانی بگردید. یقینا اگر شما از محل کارتان برای این کار استفاده کنید بخاطر اینکه محل کار شما معمولا آی پی ثابت دارد قابل ردیابی است در غیر این صورت فرض کنید شما رفته‌اید یک کارت اینترنت در فلان مغازه خریده‌اید با اینکه سرویس دهنده شما می‌تواند بداند چه آی پی این کارت را استفاده کرده ولی نمی‌داند این کارت را چه کسی خریده در نتیجه نمی‌تواند آی پی مربوطه را به خریدار کارت پیوند دهد مگر اینکه هنگام خریدن کارت از شما نام و نشانی درخواست کنند که این هم نه عملی است نه هنوز کسی اجرا کرده. پس دانستن IP هم نمی‌تواند به دولت کمکی بکند، مگر اینکه شما یک سرویس اینترنت آبونه شده باشید و نام و نشانی شما را بدانند. حالا که این را گفتم این را هم بگویم که چرا باز هم راه دیگری وجود دارد تا یک کاربر را ردیابی کرد این راه بسیار پیچیده و انرژی بر است.
سناریو:
دولت می‌خواهد یک کاربر را پیدا کند این کار را می‌تواند از روی شماره تلفن آن شخص پیگیری کند البته باید بداند از کدام سرویس دهنده استفاده میکند تا با کمک سرویس دهنده پیگیری کند چه زمانی نامبرده به نت وصل می‌شود
پس دستگاه تفتیش اول باید بداند چه کسی را می‌خواهد زیر نظر داشته باشند تا بتوانند با کنترل تلفن‌اش تشخیص بدهند که به فلان یا بهمان سایت ممنوعه رفته، درنتیجه برای این کار باید هزاران نفر را اجیر کنند تا اول پیدا کنند چه کسی مخالف حکومت است بعد باید تلفنش را کنترل کنند ببینند به کدام سایت ممنوعه مراجعه میکند خوب که چه بشود 80 درصد ملت ایران مخالف رژیم هستند باقی هم یا مزدوران رژیم هستند یا از کون کیج‌اند و از طرفی مگر همین مخالفان روزانه در تاکسی در صف نانوایی، در خیابان، سر کار و در هر جایی از جامعه از حکومت انتقاد نمی‌کنند؟ پس چرا دولت چرا آنها را ردیابی و دستگیر نمی‌کند!؟ دلیل بسیار ساده است دولت زندان کافی برای 80 درصد ملت ایران را ندارد، خوب حالا چه فرقی بین اینترنت و تاکسی وجود دارد که مثلا بیایند و شما را بخاطر اینکه همان انتقادهای روزانه را که در تاکسی می‌کنید در وبلاگ خود بنویسید.
یکی از دلایلی که از روزهای اول وبلاگ نویسی و فعالیت وبلاگ های سیاسی مدام من و دیگر دوستان راه های ایمن وبلاگ نویسی را توضیح داده‌ایم. یک بار دیگر هم باز همان راهنمایی‌ها را تکرار میکنم برای کارهای سیاسی اولین و مهم ترین نکته این است که نباید با نام واقعی نوشت، نباید از مدرسه، محل کار، محل سکونت و اینجور آدرس‌ها در نوشته‌ها استفاده کرد. و نکته بسیار اساسی این است که همیشه از کارت های اینترنت برای اتصال به اینترنت استفاده کنید چون کارت‌های اینترنت قابل ردیابی نیستند حتی اگر ابونمان اینترنت دارید برای کارهای سیاسی از کارت اینترنت استفاده کنید در چنین صورتی پیدا کردن شما درست مثل پیدا کردن سوزن در کاه دانی خواهد بود. مخصوصا از محل کارتان برای نوشتن مطالب سیاسی استفاده نکنید چون معمولا ادارات آی پی ثابت دارند و به راحتی می‌توان رد آی پی را پیدا کرد.
اگر خیلی سیاسی و فعال هستید و نوشتن می‌تواند جان شما یا خانواده شما را به خطر بیندازد حتما از سیستم‌های ایمنی استفاده کنید که با پرداخت مقداری پول می‌توانید این سرویس‌ها را از روی نت بخرید مثلا با استفاده از سرویس دهندگانی که سرویس تونلینگ (Tunneling) می‌دهند یک سرویس بخرید و با خیال راحت روی نت بی هویت مطلب بنویسید این نوع سیستم‌های ایمن اصلا قابل ردیابی نیستند
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 12:01 am در بخش: کامپیوتر و اینترنت
12 پیام
| 
در بلاگ‌نيوز به اين مطلب لينک داده‌شد.
خسن آقای عزیز !
خسته نباشید .
سیستم کامنت وبلاگ خبری پنلاگ کار نمی کند . نتوانستم نظر بدهم .
با پوزش ، اینجا می نویسم .
شرارت بشر حد و مرز دارد ، امّا شرارت آخوند نه .
ضمناً پژوهنده ی سرشناس فلسفه ، نویسنده و مترجم اندیشمندمان رامین جهانبگلو در دست رژیم اسیر است . کاملاً ضروری است که با تمام توان خواستار و پی جوی آزادی اش باشیم .
http://anti-prisoner.blogspot.com
و دیگر این که بفرمایید برای آشکار نشدن آی پی راهی هست یا نه ؟
خدا شما را برای ما نگه بدارد انشالله
حسن آقا یه سوالی داشتم:
به چه روشهایی عوامل حکومت میتوانند از روی آی پی من که در کانادا زندگی میکنم مشخصات مرا پیدا کنند؟
آیا نرم افزاری هست که با وارد کردن آی پی مشخصات استفاده کننده و یا لااقل آدرس شخص را پیدا کرد؟
هربار که به ایران میروم و مامور بازرسی پاسپورت آنرا زیر و رو میکند انتظار دارم که بگه: به به ملا حسنی. خوش آمدید. شما اون گوشه تشریف داشته باشید تا خدمت برسیم!
با سلام
مطلب خود را در سایت خبرگزاروبلاگ نویسان مرور کنید
با تشکر
آژانس خبری وبلاگ نویسان
گوش کن داداش . جهت اطلاع . وقتی به یک isp با کارت وصل میشی . اون شرکت شماره خونه و آی پی شما رو نگه می داره تا 90 روز . یعنی 3 سوت پیدات میکنند داداش !!!!
—————–
چه کسی این لیست‌ها رو کنترل می کنه!!؟؟
ساده انگاری هم خوب چیزی است ولی این مدلش دیگه نوبر والله، شما هم مثل اینکه باور کردید رژیم با امام زمان در ارتباط هست!! لیست جمع کردن یک چیز ولی کنترل آن انرژی بر است نه جمع کردن لیست.
تازه به فرض که چهارتا اینترنت باز ناشی رو با این روشها ناشیانه پیدا کردند، اونهایی رو که دارند با تونل‌های کریپت شده اسناد محرمانه اتمی رژیم رو می‌فرستند برای آمریکا هم با همین روش کنترل و ردیابی می کنند!!؟
رفیق این همه ساده انگار نباش!
نـترســون مـن رو دیگه خـسـن آقا جـان!!!
خسته نباشی.
good job
دوست عزیز در این مورد که شما فرمودید که داشتن آی پی افراد هم نمی تواند به دولت برای ردیابی کمک کنید،خیر اینطور نیست.
اولا که با بدست آوردن آی پی این اطلاعات در مرحله ی اول و به راحتی بدست خواهد آمد:
1- کشور محل سکونت
2- استان محل سکونت
3- شهر محل سکونت
4- نام آی اس پی
5- نام صاحب اصلی آی اس پی
6- آدرس دقیق دفتر مرکزی آی اس پی
7- شماره تلفن دفتر مرکزی آی
اس پی
برای بدست آوردن نام صاحب آی اس پی و آدرس و شماره تلفن آن ، می توان به مراجع اطلاعاتی آی اس پی های سرویس دهنده در اینترنت مراجعه کرد که فقط کافیست آی پی آن آی اس پی را وارد کنیم تا این اطلاعات را به ما بدهد.
وقتی که آی اپی بدست آمد و آی اس پی آن فرد مورد نظر مشخص شد،کافیست که یک تماس با مسئولان آن آی اس پی بگیرند و آی پی آن شخص را به آنها بدهند و از آنها بخواهند که ردیابی کنند.با توجه به اینکه اکثر کاربران در ایران از ارتباط Dialup استفاده می کنند،با هر بار اتصال به اینترنت شماره تلفن آنها در آی اس پی ثبت می شود.
آی اس پی همچنین می داند که ما در حال حاظر در چه سایتی هستیم و یا مثلا چه فایلی را دانلود می کنیم و یا در چه ساعاتی متصل شدیم و چه سایتهایی را بازدید کردیم.
در نتیجه خطر ردیابی کاربران اینترنت می تواند جدی باشد. بویژه برای کاربرانی که با این مسئله آشنایی کافی ندارند.
اما همه ی این مسائل به کنار. پروکسی رو هیچوقت نمی شه فراموش کرد.با پروکسی ما اهل هر کشوری می تونیم باشیم و از هر آی اس پی می تونیم استفاده کنیم.
با تشکر.
————————
پاسخ:
دوست عزیز همین سناریو را هم من توضیح دادم فقط با نگارشی دیگر باز هم به شما می گویم که رژیم باید بداند دنبال چه کسی می گردد و چه گروهی را می خواهد ردیابی کند وگرنه باید هزاران نفر را بنشانند کنار کامپیوتر تا هر حرکت کاربران را زیر نظر داشته باشند اگر تعداد کاربران را در نظر بگیرید(بیش از 5 میلیون) خواهید دید که آقایان سانسور چی با چه کار طاقت فرسایی روبرو هستند. مساله این نیست که نمی توانند از این طریق ردیابی کنند مساله این است که این طریق ردیابی عملی نیست و کاری است بسیار انرژی بر و به منفعتش نمی ارزد . مساله سود و زیان است.
در مورد پراکسی هم حق با شماست ولی متاسفانه رژیم این گونه پارکسی ها را بسته و اگر هم پراکسیی باز باشد بعد از یک یا دو روز بسته می شود.
من خودم روزانه صدها پراکسی به کاربران داخل ایران معرفی می کنم ولی متاسفانه روز بعد یا دو روز بعد رژیم آنها را هم مسدود می کند
با سلام
دوست عزیز در مورد پروکسی ، همانطور که احتمالا می دانید با نصب سیستم فیلترینگ جدید که از روز یکشنبه 17 اردیبهشت یکبار دیگر در برخی آی اس پی ها فعال شد،هیچ پروکسی کار نمی کند.یعنی دیگر نیازی به بلوک کردن پروکسیها ندارند.این سیستم از اتصال ما به هر گونه پروکسی سروری جلوگیری می کند.اطلاعات بیشتر: http://info6.co.sr
همچنین سایت اصلی شرکت سازنده ی سخت افزار جدید با نام “سپر” : http://www.amnafzar.com
اما حتی اگر پروکسیها هم کار نکنند. باز هم روشهایی برای مخفی کردن آی پی وجود دارد.اما کار بسیار مشکل خواهد شد.
در مورد فیلترینگ هم تنها می توان به سایتهای فیلترشکن و امثال آن امیدوار بود.
اما سیستم فیلترینگ جدید قبلا هم به مدت 1 روز فعال شد و از کار افتاد.
شکی نکنید که این سیستم نقاط ضعفی خواهد داشت که خیلی سریع مشخص خواهد شد.
بهترین سایت برای بدست آوردن پروکسیهای متناسب با فیلترینگ در ایران این سایت است: http://proxylists.net
لازم به ذکر است که پروکسیهای این سایت همه از نوع ناشناس هستند و سرعت مناسبی دارند و اکثرا در ایران فعال هستند.
با تشکر
در پاسخ به آن دوست عزیز از کانادا:
شما اگر یک ایمیل به من بزنید ، من هم به راحتی و بدون هیچگونه امکانات خاصی ، آدرس آی پی شما و در ادامه ی آن محل سکونت شما را بدست خواهم آورد.
هر ایمیلی که می زنید ، هر بار که وبلاگ خود را آپدیت می کنید ، هر بار که از سایتی سرویس خاصی می گیرید و یا هر بار که به عنوان یک بازدیدکننده ی عادی وارد سایتی می شوید ، آی پی شما ثبت خواهد شد.
اما روشهایی برای مخفی کردن آی پی خود دارید که مهمترین آن استفاده از پروکسی سرورهاست.
و شما دوست عزیز خسن آقا:
اینکه می فرمایید مسئله این نیست که رژیم می تواند آی پی را بدست آورد و گفتید که اینکار را نمی کند چون هزینه بر است و وقت زیادی می برد.
به نظر من ما باید برسی کنیم که آیا امکان این وجود دارد که نهاد و یا ارگان بتواند ما را ردیابی کند یا خیر؟ حال اینکه خود آنها نخواهند و یا وقت آنرا نداشته باشند یا هر دلیل دیگری ، مسئله ی جدایی است. اصل مطلب این است که آنها می توانند ولی باید انتخاب کنند که می خواهند یا نمی خواهند.یعنی ابتکار عمل اصلی در دست آنهاست.نیازی هم به ارتباط داشتن با امام زمان و نیروهای مافوق بشری هم ندارد.
به عقیده ی من وقت و هزینه ی زیادی هم ندارد.حداقل برای بدست آوردن آی پی آدرس.چون خود من به شخصه هر کسی را که ایمیلی به من می زند ، در عرض کمتر از 15 دقیقه می توانم این اطلاعات را از او بدست آورم:
1- کشور
2- استان
3- شهر
4- آی اس پی
5- آدرس آی اس پی
6- شماره تلفن آی اس پی
7- نام صاحب اصلی آی اس پی
و اطلاعات جانبی دیگر مثلا اینکه از چه ویندوز و یا مرورگری استفاده می کند.
مگر اینکه او پروکسی ست کرده باشد و یا به طریقی آی پی خود را مخفی کرده باشد.
با تشکر
———————–
تمام این اطلاعتی را که گفتید درست ولی باز شما به نوشته من توجه نکردید و آن این است که اگر کسی کارت اینترنت خرید (دقت کنید آن نوع کارتهایی که بدون هیچ اطلاعاتی از خریدار به فروش می رسد)
آیا باز هم گمان می کنید رژیم به همین سادگی می تواند چنین کاربرانی را ردیابی کند!؟
خیر قربان اگر چنین کابرانی را رژیم می توانست پیدا کند یقین بدانید من تاحالا باید توی زندان باشم.
من هر سال سه یا چهار هفته در ایران هستم و هر بار هم مطلب می نویسم ولی با همین روش که گفتم یقین بدانید اگر رژیم می توانست مرا پیدا کند یک دقیقه هم درنگ نمی کرد.
شما زیاد از حد آقایان را جدی گرفته‌اید.
درضمن اگر خیلی سخت گیری کردن سیاسی کارهای یقینا به VPN روی خواهد آورد و در چنین صورتی دیگر رژیم هیچ ردپایی از آنها نخواهد توانست یافت
در باره عبور از فیلتر هم کافی است سرویسهای VPN که معمولا با پنج شش دلار درماه می توان خرید بدون دردسر از فیلتر عبور کنید
دوست عزیز خسن آقا:
اینکه شما فرمودید نوع کارتهایی که بدون هیچ اطلاعاتی از خریدار به فروش می رسد، به نظر من هیچ ارتباطی به روند ردیابی یک کاربر در اینترنت ندارد.چون وقتی آدرس آی پی شما را داشته باشند ، وقتی می دانند که در چه شهری زندگی می کنید و از چه آی اس پی استفاده می کنید و وقتی آی اس پی شماره تلفن شما را با هر بار اتصال شما بدست می آورد و همیشه در حافظه ی آن ذخیره می شود، دیگر جای بحثی در این مورد وجو ندارد.
اما من فکر می کنم شما بیشتر تاکید بر این مسئله دارید که آنها اینکار را نمی کنند چون تعداد کاربران آنقدر زیاد است که نمی دانند دنبال چه کسی بروند.فرمودید هر چند هفته در ایران هستید و گاهی اوقات وبلاگ خود را از ایران آپدیت می کنید،هنگامی که وبلاگ آپدیت می شود،آی پی آدرس تنها برای آن سروری که از آن سرویس دریافت می کنید ثبت خواهد شد.به فرض اگر یک وبلاگ در سایت بلاگر داشته باشید،آی پی شما در آن سایت ثبت خواهد شد.
من فکر می کنم که خطرناکترین و راحترین راهی که می تواند آی پی ما را برای دیگران مشخص کند ، ایمیل است.تعداد زیاد ردوبدل کردن ایمیل می تواند امنیت کاربر را به خطر اندازد.در میان سرویس دهندگان ایمیل ، yahoo و hotmail از بقیه خطرناکتر هستند.زیرا آی پی ما را دو دستی تقدیم دیگران می کنند.از سرویس دهندگان معروف ، به عقیده ی من gmail از بقیه امنتر است.
در مورد VPN هم با شما موافقم.اما سیستم فیلترینگ جدید تا حد زیادی با این گونه نرم افزارها مقابله خواهد کرد.اساس کار نرم افزارهای VPN مانند نرم افزار VPN Speed ، استفاده از یک پروکسی سرور مرکزی از نوع ناشناس است.با بلوک کردن آن پروکسی ، VPN از کار خواهد افتاد.دقیقا مانند نرم افزار CPROXY که در تمام ایران فعال بود ، اما با بلوک کردن پروکسی انتقال آن که به یک سرور در کشور جمهوری چک متصل می شد ، در اکثر آی اس پی های ایران این نرم افزار از کار افتاد.
در مورد اینکه فرمودید رژیم را زیادی از حد جدی می گیرم،به هر حال برای من و هر کاربری که فعالیتی غیرقانونی در یک کشور انجام می دهد،مهمترین مسئله این است که همیشه به فکر امنیت خود باشد.ما باید موارد ایمنی را همیشه در اینترنت رعایت کنیم.حتی اگر آنها به دنبال ما نباشند و یا حاظر به متحمل شدن وقت و هزینه ی آن نشوند.
با تشکر
براي رژيم کاربران معمولي اينترنت مسئله نيستند.
رژيم مي داند که 95 درصد افراد تحصيل کرده با اين رژيم مخالف هستند.
مسئله يافتن مبارزان است.
اگر کسي فعال سياسي يا آزاديخواه و فعال حقوق بشر باشد براي رژيم مهم است.
مثلا کافي است رژيم شماره تلفن اعضاي يک گروه فعال دانشجويي را در ISP ها جستجو کند.
آنوقت مي فهمد که صاحب فلان تلفن از چه کارت اينترنتي استفاده کرده و به چه سايت هايي وصل شده و از چه نام کاربري و پسوردي براي ايميل و سايت هاي عضو استفاده مي کند.
امروزه تکنولوژي کامپيوتر اين اجازه را مي دهد که حجم عظيمي از اطلاعات ذخيره و به سرعت جستجو شود.
وقتي رژيم به يک فيلسوف که فعاليت سياسي ندارد ، رحم نمي کند برايش هزينه کردن براي کنترل مردم مسئله اي نيست مثلا حتي براي رژيم سالي 5 ميليارد دلار هم اهميت دارد تا بتواند مخالفانش را سرکوب کند.
در مورد TUNNELIER هم اگر آموزش نحوه استفاده را بدهيد ممنون مي شويم.
آيا free bitvise خوب هست؟