Nov 24 2004
در پاسخ به نوشته دیروز
در پاسخ به نوشته دیروز من، عده زیادی نشان دادند که هنوز به رشد کافی نرسیده‌اند و سره از ناسره تشخیص نمی‌دهند زبان من الکن‌تر از آن است که پاسخ این همه بی‌خبری را بدهم، از این رو از سرور طنز نویسان ایران یک چند خطی تقدیم حضورتان می‌کنم البته با اجازه استاد
دعوای دو کاندیدا ، در داخل آمریکاست
رأی من اگر پرسی ، نه بوش و نه جان خواهم
آواره سودانم ، نان خواهم و نان خواهم
من که نه ریپابلیکن ، من که نه دمکراتم
دلمرده افغانم ، یارای فغان خواهم
دعوای دو کاندیدا ، در داخل آمریکاست
من خلق جهانسوم ، نه این و نه آن خواهم
پرسیدم عراقی را ، از بوش و کری ، گفتا
من قاتق نان گفتم ، کی قاتل جان خواهم
ما را به امان خود ، خوبست رها سازید
من ملت ایرانم ، اینگونه امان خواهم
از لطف شما ممنون ، وز شر شما محفوظ
اینست اگر چیزی ، ز ارباب جهان خواهم
جمهوری اسلامی ، نیرو ز شما گیرد
من نیز چون اویم گر ، نیروی چنان خواهم
درد دل خود با خون ، بنوشته ام و اکنون
جای همه «تی.وی» ها ، یک نامه رسان خواهم!
تا مرز دخالت را یادآورتان گردم
یک آرش بی«تی.وی» با تیروکمان خواهم!
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 11:40 am در بخش: بدون دسته بندی
