Sep 12 2004
حکومت بیمار
سال‌ها پیش یک آقای نروژی می‌شناختم که مدام درحال خوردن انواع قرص‌های مختلف بود. بیچاره بیماری قلبی داشت و روزانه باید شش هفت قرص مختلف می‌خورد. روزی به او گفتم، می دانی این قرص‌ها خودشان به تنهایی می‌توانند به مرور زمان تو را به کشتن بدهند؟ با خنده گفت، اگر نخورم بلافاصله تلف خواهم شد، دیدم راست می‌گوید. بیچاره به مرور زمان امراض دیگری هم گرفت از جمله زخم معده بیماری دیابت و خلاصه آخر کار هم با یک اسهال جان سپرد.
حکومت اسلامی هم درست مثل آن دوست نروژی من می‌ماند که از یک بیماری لاعلاج رنج می‌برد و اگر روزانه اینگونه قرص‌ها را مصرف نکند بلافاصله خواهد مرد و در نتیجه مجبور است روزانه قرص‌های مختلفی (ریدن مولاى متقيان) برای راز بقای خود بخورد. گیرم این دکترهای اصلاح طلب هم مدام داروهای جدیدی را تجویز کنند و مریض بدبخت هم از روی لاعلاجی مجبور به سرکشیدن زهرهای گوناگون شود ولی عاقبت امر را هم مریض می‌داند هم دکترهای او. هدف مشخص است، طولانی تر کردن عمر مریضی است که با مرگ فاصله زیادی ندارد. فراموش نکنید که حکومت ایران برپایه اسلامی (ایدئولوژی مرده‌ای) پایگذاری شده و در حقیقت می‌توان گفت که این خود از عجایب روزگار ماست که چنین مرده‌ای دوباره زنده شده و در قرن اینترنت درحال زیستن است.
