May 19 2004
آنها تاریخ سازانند
تصمیم داشتم مطلبی در باره دادگاه نظامی (شو) که امروز در بغداد شروع شده بنویسم و مقایسهای انجام بدهم بین این شو و خیمه شب بازی که در دادگاه قتلهای زنجیرهای اجرا شد ولی دیدم چیزهای مهمتری هست که باید در بارهاش نوشت.
روزی که این پتیشن آخری رو به کمک دوستان راه انداختیم نانا مطلبی نوشت که من آنرا در اینجا بیجواب گذاشتم. دلیل بیجواب گذاشتناش یکی این بود که میخواستم هم به خودم هم به نانا زمان بدهم تا بتوانیم بیشتر روی موضوع فکر کنیم و بی مهابا به آب نزنیم و جوابهای بیارزش به چنین مقوله مهمی بدهیم. به زبان سادهتر نمیخواستم جوابی از روی باد معده بدهم.
امروز با مشاهده امضاهای پتیشن پاسخی درخور به نظرم رسید که تقدیم حضورتان میکنم.
اگر امضاها را نگاه کنید میبینید عدهای با شهامت کامل اسم و آدرس خود را مینویسند و به این عمل اعتراض میکنند. چیزی که پنج شش سال پیش غیر ممکن مینمود امروز اتفاق افتاده. دلیلش هم این هست که عدهای پیش رو و تاریخ ساز پرده ترس را برای ما دریدند، عدهای که امروز یا در بین ما نیستند یا اگر هستند در سیاهچالهای جمهوری اسلامی اسیرند.
اینکه این عده چه گفتند و چه کردن و چه اهدافی را پیگیری میکردند، بالغ بودن یا نا بالغ در این مقوله نمیکنجد ولی اصل موضوع که دریدن پردهی ترسی که ملایان بر ایران گستراندهاند مهم است. آنها با مبارزه خود راهی را گشودند که دهسال پیشترغیرممکن مینمود آنها غیرممکن را ممکن ساختند، آنها تاریخ سازان هستند.
به خاک خفتگان قطعه 33 هم حداقل همین کار را در دهه چهل و پنجاه کردند تا اینکه انقلاب 57 را میسر ساختند، آنها تاریخ سازان هستند. باز میگویم اینکه آنها چه اهدافی را پیگیری میکردند و چه عقایدی داشتند بالغ بودند یا نابالغ را من در این نوشته بررسی نمیکنم در اینجا فقط و فقط به حرکتی به تحرکی، به جرقهای میپردازم که آنها شروع کردند و جامعه را از خواب بیدار کردند و شهامتی را که جامعه دهه چهل از آن بی بهره بود در دهه پنجاه به آن بخشیدند و انقلاب 57 را میسر ساختند، آنها تاریخ سازاناند. اینکه انقلاب 57 به بیراهه رفت مقصرش نه مستاجرین قطعه 33 بلکه من و تو هستیم که باید پاسخگو باشیم که چرا انقلابی را که آنها پیریزی کردند به بیراهه کشانیدم. خواهشن آدرس عوضی ندهیم. مقصر بدبختیهای این دو دهه من و شما هستیم نه آنها که سعی کردند ما را از خواب بیدار کنند.
آنها تاریخ را میسازند، چه بخواهیم چه نه.