Jun 28 2002
یک خواننده ای مرحمت فرمودند
یک خواننده ای مرحمت فرمودند این مطلب را فرستادند با اینکه حُسن آقا از فوتفال هیچی سرش نمیشه ولی چون یک کمی سیاسی بود اینو بدون سانسور پخشش میکنیم. درضمن از این ببعد هر کسی اسم حُسن آقا را بدون ضمه بنویسد مطلبش را پاره میکنیم میریزیم توی خلاءءءء، این مرتبه را خودمان تصحیح کردیم.
حُسن آقاي عزيز،
بهانه به دستم افتاد و وقتش شد كه دق دلم رو در بيارم. هر كي هم هر چي ميخواد بگه بگذار كه بگه. نظرش هست، نظرش هم محترمه و الزاماْ مورد قبول نبايد باشه.
يادت مياد چهار سال پيش كه تيم ملي ايران به جام جهاني فوتبال رسيده بود چه بدبختي داشتيم؟ مربي به جاي تمرين فوتبال دستور سينه زني ميداد، بازيكن به جاي ارايه بازي خوب و راضي شدن به تقبل نقشي كه در تيم به او داده شده بود ياغيگري ميكرد و مربي را به هيچ حساب نميكرد. رفتند مربي از خارج آوردند بيچاره رو فرارش دادند. مربي ايراني آوردند و بدبخت مجبور شد تا حدودي خط از بازيكن بگيره ولي رويهمرفته بازيهاي جالبي كرد تيم ملي ايران و اين نشانگر اين بود كه هنر بازي كردن را دارند فقط بد قلق هستند و اينرا هم موقعيكه بازيكنان ايراني پس از جام جهاني در تيمهاي خارجي مشغول به بازي شدند همگان ديدند. كه يكجورهايي يك چيزي اين ميون سر جاش نيست. حالا وفق دادن خود به محيط هست؟ درد دوري از وطن هست؟ يكدفعه ميان گرگها تنها ماندن هست؟ هر چي كه هست يك پاش لنگه.
تيم تركيه امسال پس از 48 سال به جام جهاني راه پيدا كرد. بازيكنانش اكثراْ فرزندان كارگراني هستند كه ساليان پيش به اروپاي غربي فراخوانده شدند و به كار گل گماشته. حالا همينها كه نه مهندسي برق دارند و نه دكتراي علوم، چنان با ارايه بازي يكدست و پياده كردن آنچه را كه فرا گرفته بودند، شگفتي آفريدند كه جزو چهار تيم برتر جهان بر خوردند. همه هم زير پرچم تركيه و با لباس تيم ملي تركيه بازي ميكنند. نه از ترك بودن خود بيزارند و نه به آن شك دارند. با وجود اقامت طولاني در كشورهاي اروپاي غربي هنوز به مبدا و ريشه خود وابستگي دارند و زبان مادري را از ياد نبرده اند.
قبول دارم كه بسياري از آنان از وفق دادن خود به محيط كه در آن زندگي ميكنند فرسنگها فاصله دارند ولي حل اين مشكل را به نسل بعدي خود محول كردند كه بنظر ميرسد بدون از دست دادن هويت ملي توانسته است پلي مابين رسومات و قرن بيست و يكم بوجود آورد.
امضاء محفوظ
