Jan 26 2004
شکر خوری های حامدخان
اینکه دوستان حمایت کننده از متحصنین اسم عده ای را بنام کاربران اینترنتی جمع کرده اند مساله خیلی طبیعی است که همه گونه امضا را جمع کنند. چیزی که در این مقوله بحث برانگیز است ابراز عقیده حامد یوسفی (روزگار من) یکی از گردانندگان این پتیشن است، این ابراز عقیده را باهم می‌خوانیم:
كيفيت!
طرف ميل زده كه چرا امضا كنندگان بيانيه‌تان كم است! بايد توضيح بدم كه از همون روز اول و قبل از تنطيم با اميد بحث شد و همه متفق القول بوديم كه امضاي بيست، سي نفر شخصيت حقيقي كه ترجيحآ وبلاگ هم داشته باشن بهتر از امضاي اينگونه سيصد ، چهار صد اسم الكي است! نمي‌خواهم بگويم اينها دروغ مي‌گويند ها، ليكن حداقل من يكي كه باور نكردم. اينهمه اسم بدون هيچ سندي و …. علي اي حال تاكيد ميكنم كه نه تنها امضاها كم نبوده، بلكه تاكنون بهتر از آنچه بوده كه تصورش را ميكرديم و هميشه كيفيت كار است كه مهم است نه كميت! تازه چند ساعتي بيشتر نيست كه بيانيه را منتشر كرده‌ايم و ايضآ هنوز در هيچ سايت خبري منتشر نشده و فقط در بعضي از وبلاگها به آن لينك داده‌اند كه همه اينها نشان دهنده اول كار بودن اين بيانيه است و …لینک شکرخوری‌های حامدخان
آقای حامد خان! اول به عرض شما برسانم که در این لیست‌های بالابلندی که برعلیه رهبران مورد علاقه شما امضا می‌شود انسانهایی وجود دارند که البته درست است که برای شما امضاهای الکی هستند ولی برای ملت ایران همگی افرادی شناخته شده هستند وقبل از اینکه شما و امید به دنیا بیایید اینان درگیر سیاست بوده‌اند و وجهه اجتماعی آنها هرکدامشان به تنهایی برابر است با 40 تا 50 وبلاگ نویس بی نام و نشان مثل من و شما، پس خواهشن از اینگونه شکرها نخورید.
این آقا حامد خان امروز پا را از این هم جلوتر گذاشته و مثل رهبر عظیم‌الشان‌شان!! و هم‌کار گرامیشان امیر محبیان شکرهای فراوان خورده می‌نویسد:
يكي دو روز بيشتر نمانده!
بيست و پنج ساله که داريم “چند روز بيش از حيات اين نظام باقي نمانده” ، “امروز و فرداست كه ايران ازاد شود و همه به كشورشان برگردند” و چميدونم “ايران اشغال شده و ما اون در اسرع وقت آزاد ميكنيم” مي‌شنويم! نه تنها هيچ اتفاقي نيفتاد، بلكه آقايان موجودي حسابشان در بانكها بالاتر رفت و … الان هم شعار “با تحريم انتخابات اين رژيم را سركوب كنيم و …” يه چيزي تو همون مايه شعارهاي بيست و پنج سال اخيره! فقط فرقش اينه كه اونها رو تو راديو ميگفتن، اينها رو تو وبلاگها مينويسن! علي اي حال ما كه بخيل نيستيم، به قول اميد “هرکسی رد شده يک‌سری به اين کشور و در مقياسِ بزرگ‌تر به کلِ دنيا ريده، ما هم که بخيل نيستيم، اين آقايان هم بيآيند برينند ببينيم به راحتی می‌رسند يا نه” لینک شکرخوری های حامد خان
چیزی که آقای حامد خان فراموش کرده‌اند این است که درست برعکس گفته ایشان، کسانی را که آقای حامدخان و امید و دیگر یارانشان حمایت می‌کنند هستند که به ایران و جهان ریده‌اند. ایشان فراموش کرده‌اند که حضراتی را که پشتیبانی می‌کنند همانهایی هستند که از دیوار سفارت آمریکا بالا رفتند و عربده کشیدند، اینها همانهایی هستند که در سر به نیست کردن هزاران فرزند غیور آن سرزمین دخالت داشتند. هم اینها بودند که یک پایشان را گذاشتن این بر ایران یک پایشان را گذاشتن آنبر ایران و ریدن به کل ایران.
آقا حامد بدجوری مست شده‌اند و عربده می‌کشند ولی خوب نگران نباشید ایشان پاسخ‌شان را بزودی دریافت خواهند کرد. همیشه رهبر عظیم‌الجثه بر خر مراد سوار نخواهد بود. حامدخان بگذار بعنوان کسی که تجربه دارد وقبل از این هم اینگونه عربده کشی‌ها را دید به شما بگویم که “این روزها درحال تمام شدن است” عمله اکره ولایت باید به همان زباله‌دانی فرستاده شوند که خود رژیم فرستاده خواهد شد.
اجازه بدهید درخاتمه نوشته یکی از هموطنان (villej) را که در نظرخواهی وبلاگ خُسن‌آقا در باره شماها گفته را با هم مرور کنیم:
Link
حامد خان برای شما متاسفم.
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 11:13 pm در بخش: بدون دسته بندی
