14
Jan
2003
فقط رهبران ما نیستند که مکار و حرامزاده هستند این سخنان را بخوانید:
يك مقام بلندپايهی دولت بوش گفت: « هر گونه گزارشی از تيم بازرسان سازمان ملل كه در برگيرنده بی گناهی عراق و در اختيار نداشتن سلاحهای كشتار جمعی اين كشور باشد برای دولت بوش كافی نيست و آنچه را كه اين دولت به آن معتقد است گناهكار بودن عراق است نه تبرئه آن.»
به سخن واضح تر اینکه “ای آقا ما از قیافهی صدام خوشمان نمیآید، آیا همین دلیل کافی برای سرنگونی دولت او نیست!؟”
البته در پشت این همه هیاهو چیز دیگری خوابیده که فقط ملت بدبخت آسیا آن را درک می کنند، نفت سیاه یا بقولی طلای سیاه.
در بخش: بدون دسته بندی
14
Jan
2003
دستاوردهاي تازه از سفر به ايران ( بخش دوم)
پس از چند روزي كه در ايران بسر برده بودم و به عبارتي به اوضاع حاكمه بر روحيه توده مردم بيشتر عادت كرده بودم، متوجه شدم كه اعماق فاجعه بسيار بزرگتر از آن است كه فكر ميكردم. بي برنامگي، بي خيالي و بيفكري اينان مرا عجيب زجر ميداد و جالب اينكه هر گاه به تذكر و يا گوشزدي ميپرداختم با لبخندي كه همراه با نگه كردن عاقل اندر سفيه ميبود، سعي داشتند كه توجيهم كنند كه اي بابا دست بردار ما هم با اين نظرات تو موافقيم ولي فكر ميكني كه بقيه هفتاد ميليون نفوس ايران هم حرف ما را ميفهمند؟ (توجه بفرمائيد كه جمله جمع بندي شده بود به اين معنا كه حرف ما را كسي نميفهمد يعني كه خيالم راحت باشد كه در اين گمانه پردازي تنها نيستم). هرگز در عمرم اينهمه هم فكر با خود را مشاهده نكرده بودم و هرگز نيز در عمرم اينهمه مردم پر قول ولي بيعمل را نديده بودم. همه همينطور فكر ميكردند ولي قادر نبودند كه قبول نمايند كه همفكران ديگري نيز دارند. نتيجه اينكه پنداري با يكديگر گفتگو نمينمايند و يا اينكه اگر گفتگويي هم در ميان باشد، يكديگر را جدي نميگيرند كه اين خود ضعفي بس فاحش و غير قابل جبران ميباشد. در كنه ماجرا كه نگريستم ديدم كه از نظر تئوري از هيچ كشوري كه عقب نمانديم هيچ كه بسي هم جلوتر از ديگران هستيم ولي پاي عمل كه بميان آيد كميتمان بد جور لنگ است. اين درست همان نقطه ضعف ايران و ايراني است كه ديگران را بر آنها مسلط نموده و ايراني را عملاْ (هر چقدر هم كه خودش نخواهد كه قبول نمايد) اسير ديگران نموده است. اگر كار است كه افغاني ها را براي چه داريم؟ ما فقط و فقط بايد كه بر ايشان حكم رانيم و بس. اين درست همان مفكورهاي است كه ايران صفوي زمان شاه سلطان حسين را به چنگ افغان ها انداخت ( منظور اينجا برانگيختن احساسات ديگران بر عليه افغانيهاي مقيم ايران كه بعضاْ بواسطه تولد ،رشد و بيش از هر چيز كار كردن در ايران از بسياري از ايرانيان ايراني تر هستند و پيوسته مورد بيمهري نيز قرار ميگيرند، نيست. در اين زمينه بعداْ بيشتر خواهم نوشت). در آن زمان گروهها و اقوام ديگر كه به ايران ميآمدند اين نقاط ضعف را درك و حس ميكردند و در موقع خود از آنها بهره ميجستند. غرض از نوشتن اين نشان دادن ضعف و آسيب پذيري بيحد ايران و ايراني به ايراني كه پنداري از نظر روحي هيچ فرقي با چهارصد سال پيش نكرده، ميباشد و نه بيشتر. هنوز هم تا گردن در منجلاب توقعات ،كم كاريها ، كژ نگري و بي برنامگي خويش هستيم و دست را از كمر بر نميداريم و پيوسته از خود و ديگران پرسش ميكنيم كه چرا بدكرداراني بر ما حكم ميرانند. افكار امام زماني كه بهنگام ظهور خويش دنيا را از شر و فساد و بدي پاك ميكند (صد البته بدون اينكه به تافته جدا بافته ايراني زحمت بدهد) اكثريت را بدانجا كشانده كه قلباْ و پنهاني آرزوي آمدن آمريكائيها را ميكنند كه به بدبختي ايشان پايان بخشند. در اينجا تذكر دوستي را كه در ايران فرصت ملاقاتش دست دادبراي خواننده بازميگويم. او تعريف ميكرد كه در زمان شاه عباس ميخواستند كه تنبل ترين فرد ايران را بيابند. براي اين منظور از طرف دربار صفوي امريه به تمام واليان و حكام فرستاده شد كه تنبل ترين فرد حوزه خود را به اسپهان بفرستند. پس از چندي پس از اينكه اطمينان بعمل آمد كه نمايندگان تنبلهاي تمام ايران در اسپهان گرد گشتهاند، بدستور شاه عباس تنور حمامي را سخت افروختند و آب را نيز بستند . سپس تنبلها را با پاي برهنه بداخل حمام هدايت كردند. هر يك از ايشان پس از مدتي كه پايش ميسوخت، محيط حمام را ترك ميكرد تا اينكه سرانجام دو نفر باقي ماندند كه نهايت تحمل را مينمودند و فقط يكي از ايشان از فرط تنبلي به خود تكاني نداده ولي مرتب فرياد ميزد و طلب كمك از بيرونيها ميكرد. دومي كه از او نيز تنبل تر و بيكاره تر ميبود با صداي ملايم از اولي خواهش ميكرد كه اگر ممكن است براي او نيز فرياد زده و مطالبه كمك كند. اين حكايت با وجود اينكه داستاني غير واقعي ولي اندرزگو ميباشد، در عين حال بيانگوي حال توده كاهل فكري و عملي و تحت ستم ايران امروزه نيز ميتواند باشد.
انواع و اقسام فلسفههاي شيخ ابوسعيد ابي الخير را بلغور ميكنند ولي از دنياي امروزه و آنچه كه ميتواند بر سرشان آيد تصور واضحي ندارند. امام اولشان از سر كرم نگين پادشاهي به گدا ميدهد و خودشان لقمه از دهان يكديگر ميربايند. ذغال را خالي كرده و در آن ترياك جا ميدهند تا بتوانند كه با خود به سفر حج برده و در آنجا از پاي در نيايند. سرهنگ فرمانده نيروهاي مبارزه با مواد مخدرشان در اتاق در بسته سه لول و نيم ترياك ميكشد و در بيرون اتاق صحبت از كثافت كاريهايش ميباشد ولي به محض اينكه از دختر صاحب خانه خواستگاري مينمايد، صاحبخانه دو ركعت نماز شكر به درگاه پروردگاري كه مدعي شناختش ميباشد بجاي مي آورد.
ميتوان زندگي را بر خود آسان نمود و همه اينها را بگردن دولتهاي حاكم در ايران انداخت ولي آيا اين عملي صادقانه ميباشد؟ آيا ميتوان بر بيگناهي مردم عادي گواهي داد؟ غرض دفاع از حاكمين بر ايران و ايراني نيست كه آنها جائي براي دفاع از ايشان را براي خود باقي تگذاشته اند.
ادامه دارد
خوش نظر
در بخش: بدون دسته بندی
13
Jan
2003
در سفری که به یران داشتم دوست خوبم که مقیم اروپاست نیز به ایران آمد و چند روزی را با هم بودیم. نامبرده که گاه گاه مطالبی را برای من میفرستد و با نام “خوش نظر” در این صفحه درج میشود، مطلبی را برایم فرستاده که قبل از آوردن مطلبش گوشزد میکنم که برداشتهای او از ایران دقیقآ برابر برداشتهای خود من و حتی کسان دیگری که بتازگی به ایران رفتهاند دیدم، بهمین خاطر آنرا در زیر خواهید خواند، امید است که نوشتن این سطور کمکی به حل معضلات اجتماعی میهنم کرده باشم.
دستاوردهاي تازه از سفر به ايران
چيزي كه مينويسم شايد بمزاج خيلي ها از راستاهاي گوناگون سازگار نيايد ولي چه باك از ايشان، زيرا اينها همه برداشتهاي من از سفر اخيرم به ايران پس از شش سال ميباشد و تا زمانيكه احساسات من از وطنم و هموطنانم چيزي باشد كه اكنون مينويسم، از ديد من نبشته هايم معتبر خواهد ماند. فقط ميگويم كه اين نبشته جنبه سياسي ندارد و بايد كه از زاويه ديد اجتماعي و سلوكي نگريسته شود.
در بدو ورود به ايران پس از شش سال، در فرودگاه از آن سختگيريهاي بيدليل و نفرت انگيز گذشته چيزي مشاهده نكردم. بنظر ميرسيد كه چيزي عوض شده است. ماْمورين فرودگاه مهربانتر بودند و دلشادتر از گذشته. اين به خودي خود به هيچ معنايي نميباشد فقط ميگويم كه راحت تر از گذشته بود. ولي در خارج از محيط فرودگاه بنظرم آمد كه مردم عادي اشتباهات جامع خود را كما في السابق انجام ميدادند. اشتباهاتي شبيه داناي هرچيزي بودن ، انتقاد كردن بي وقفه بدون ارائه كردن راه حل ، قبول نكردن مسئوليت به هيچ وجهي و بدتر از هرچيزي گمان به اينكه هر چيزي كه بد باشد يقيناْ از سوي رژيم آمده و اين دولت است كه مسبب تمامي بدبختيها و معضلات است (البته دولت يا دولتهاي موجود و بيش از هر چيز نهادهاي زالوگونه غير دولتي در ايران مسبب بسياري از گرفتاريها هستند و در اين جاي هيچ شكي نيست) و اينكه هرچيز كه جاي رژيم حاكم را پر كند لاجرم بهتر از آن خواهد بود. گويي كه خود براي آينده هيچ برنامه اي ندارند و تصميم هم ندارند كه برنامه اي ارايه كنند فقط و فقط منتظر كسي يا چيزي ميباشند كه ايشان را از منجلابي كه خود نيز يكي از مسببين قاطع آن ميباشند، رها بخشد. براي مثال اشاره ميكنم به صندوقهاي صدقه كه به فراواني در گوشه و كنار شهر وجود دارند و همگي ميدانند كه محتويات اين صندوقها سر از كجاها در ميآورد و اين مسئله كه مراكز اداره كننده و بهره بردار از صندوقهاي صدقه خود يكي از مخالفين داخلي رژيمي و رياست جمهوري و مجلسي ميباشند كه مردم خودشان انتخاب كرده اند ، ايشان را پريشان نگردانده و كماكان به پر كردن اين صندوقها مشغولند (مالياتي كاملاْ مستقيم و داوطلبانه و نه به ميزان كم البته نه به دولت) و اين در حاليست كه اگر مجلس و رئيس جمهور منتخب خود ايشان خداي نكرده صحبت از بالا بردن ماليات كند (چيزي كه البته تا كنون انجام نگرفته است) آنهم بمنظور سبك تر كردن مخارج دولتي و اجراي طرحها و پروژه هاي مردمي و ملي، فرياد ايشان به آسمان برخواهد خواست.
در شهر مامورين شهرباني سعي در مهار كردن سيل لجام گسيخته خودروها را دارند كه بدون رعايت هرگونه موازين راهنمايي و رانندگي كرم وار و جنون آميز در حركتند ولي مردم عادي بجاي يادگيري و فراگيري قوانين، به رانندگي بي محاباي خود ادامه داده و ضمن نثار نمودن دشنام به هرچيزي كه رنگ و بوي دولتي دارد گوشزد مينمايند كه در كشورهاي خارجي (منظورشان به احتمال زياد اروپايي و آمريكايي است گويي هفته اي چهار روز را در اين كشورها بسر ميبرند ) جمله مردم مطابق قانون عمل ميكنند (تفسير اين جملات از سوي من : بدون شرح). بر سر چهار راهي به جواني كه ميخواست از ميان چهار راه و انبوه خودروها عبور كند و بوسيله مامور راهنمايي برگردانده شده بود، از سر خير گفتم كه مامور هرچند كه داري رتبه دولتي و ملبس به پوشاك شهرباني است (چيزي كه به خودي خود شخص را در برابر فرد شخصي ايراني گناهكار ميسازد) ولي راست ميگويد در جوابم گفت چه را راست ميگويد؟ ماست ميگويد ( بستن قافيه به جملات از هنرهاي ظريفه ايراني ميباشد و فقط صد افسوس كه با هيچ منطقي همراه نيست) اگر دولت راست ميگويد بايد كه بر سر هر گذري مامورين راهنمايي بگمارد تا مشكل حل گردد. بيچاره نميدانست كه دارد بطور ضمني اعتراف ميكند كه مردم به خودي خود قادر به فكر كردن و احترام گذاشتن به مقررات راهنمايي و رانندگي كه الزاماْ اصلاْ هم سياسي نميباشد، نيستند و احتياج به قوه قهريه شهرباني بر سر هر كوي و برزن دارند تا بر سر عقل آيند و اندكي به مقرارت راهنمايي و رانندگي احترام گذارند تا شايد از ميزان مرگ و ميرهاي آنچناني كه خود ايشان را از همه بيشتر رنج ميدهد كاسته گردد. اميد مردم بيشتر به اين است كه رژيم احتمالي آينده يكشبه تمامي مشكلات سياسي، اجتماعي و مالي ايشان را حل كند، بدون اينكه مردم مجبور شوند براي آن سر انگشتي خم نمايند. دكان تمامي كسانيكه با مژده حل مشكلات بوسيله اين و آن در كمترين زمان ممكن و بدون هيچگونه تغييري در عادات و روحيات توده مردم، به بحثهاي متداول در زندگي روزمره وارد ميشوند، شديداْ گرم ميباشد و واي به حال كسي كه در كنار انتقاد از رژيم به خود اجازه داده و از مردم عادي نيز انتقادي نمايد.
ادامه دارد
خوش نظر
در بخش: بدون دسته بندی
12
Jan
2003
موج حمله دوباره شروع شد!
خانمها هم واردصحنهی سینهزنی ولایت شدند. از قرار معلوم اینها هم دارند “غيرت ديني مردم”! را به رخ ملت میکشند، همانطوری که در بیانه آمده خانمها میخواهند غيرت ديني مردم مخصوصآ زنان را بنمایش بگذارند! فقط یک شیر پاک خوردهای نیست از این خانمها عفیفه بپرسد، غیرت دینی شما کجا هست زمانی که خواهرانتان را که پرورش یافتهی همین حکومت ولایت هستند زمانی که به کشورهای خلیج برای فحشا صادر میشوند شما در خوابید؟ یا اینکه خودتان هم جزو ایشان هستید!؟
دبيرخانه مجلس خبرگان رهبري هم بیانیه دادند و خلاصه کار روزنامه حیات نو خیلی خراب است. این اوباش در بیانیه خود می نویسند:”بدون ترديد امتي كه با شعار « يا مرگ، يا خميني » در برابر گلولههاي رژيم طاغوت ايستادگي نمود، امروز نيز با صلابت از نام و آرمان آن عزيز سفر كرده در برابر قلمهاي مسموم حراست ميكند”.
یکی نیست به حضرات بگوید زمانی که ملت بلانسبت خر شد و جلو گلوله رفت، امام حقه باز کلاه سر ملت گذاشت و گفت نفتتان را بشکه میکنیم می آوریم در خانه تان و آب و برق را هم مجانی میکنیم وگرنه ملت کرم نداشت یک نره خری را مثل امام امت به رهبری بپذیرد.
در بخش: بدون دسته بندی
12
Jan
2003
خاطرات ایران 2
توی شیراز خیابانی هست موازی خیابان چمران، واقع شده بین خیابان قصرالدشت و چمران توی این خیابون یک روز با برادرم رانندگی میکردیم که این ساختمان نظرم را جلب کرد. اسم ساخمتمان هست “مجتمع علمی فرهنگی بنیاد ازدواج اسلامی طوبی شیراز”. 
از برادرم خواستم ماشین را متوقف کند تا ببینم چه گونه ساختمانی است. پس از پیاده شدن خواستم عکسی بگیرم دونفر از ساختمان خارج شدند، یکی یک کارگر افقانی بود و دیگری یک مرد 40-50 ساله خوش لباس که معلوم بود کارگر نیست تا دوربین من را دید سوال کرد، برای چه میخواهم عکس بگیرم؟ من هم که همیشه جوابی حاضر و آماده دارم در پاسخ گفتم: از شکل ساختمان خوشم آمد خواستم عکسش را بگیرم و با یک دروغ دیگر ادامه دادم “من آرشیتکت هستم و از ساختمانهای جالب عکس تهیه میکنم” دروغم مورد قبول واقع نشد و نامبرده از من خواست که چنانچه میخواهم عکس تهیه کنم باید با بنیاد صاحب ساختمان تماس بگیرم. عکس نگرفتم، سوار ماشین شدیم و به برادرم گفتم دور بزند بعد از چند دقیقهای دوباره به طرف ساخمان راندیم و از آنطرف خیابان این عکسها را تهیه کردم، خدا خیر بدهد به Sony با این zoom خوبش این عکسها را گرفتم(تبلیغ نیستها!).
یکی نیست توی اون مملکت از این اراذل سوال کند، مگر دفتر ازدواج و طلاق هم علمی فرهنگی میشود!!؟ اسمش را گذاشتید “مجتمع علمی” فعالیتهایش را بعدآ چگونه پاسخگو خواهید بود!؟ هنگامی که زیبا رویان در این مکان به کار مشغول شدند چگونه میخواهید مردم را قانع کنید!؟ که این یک مجتمع علمی است نه جندهخانه (خانه عفاف)!؟
چنانچه مایل به دیدن این عکس به صورت کامل هستید روی این لینک و این یکی تقه بزنید، اندازه عکسها هر کدام 800KB است.
در بخش: بدون دسته بندی
12
Jan
2003
دیوارهای بلند حوزه
مهشید خانم در کامنت دیروز مینویسند: “بی خود نيست اين آخوند های پدوفیل (بچه باز ) این اسلام را ول نمی کنند. وقتی عکس پیامبرش مثل ملیجک دربار باشه . دیگه معلومه فیظیه چه خبره. ”
خانم جان مثل اینکه شما از اتفاقاتی که در حوزه میافتد بی خبر هستید! حکایتی را از یکی از دوستان مقیم نروژ برای شما تعریف کنم تا شاید مفید افتد.
این دوست ما که حدودآ 55 سالی دارد در دوران جوانی با فشار پدر و مادر مجبود به رفتن به حوزه علمیه! قم میشود. بیچاره از همه جا بیخبر پس از چند روزی علما به او گیر میدهند فشار تا حدی زیاد میشود که دوستمان یا بایستی به خواستههای علما جواب مثبت میداده یا ترک تحصیل، از حوزه چند روزی را مرخصی میگیرد و به کرمانشاه نزد خانوادهاش میرود تا شاید پدر متعصبش را قانع کند که حوزه جای او نیست. پدر قانع نمیشود و این دوستمان هم که نه راه پیش داشته نه راه پس در بازگشت بجای رفتن به قم به تهران نزد دایی خود میرود و ماجرا را برای او تعریف میکند، او هم پس از تهیه مقداری پول نامبرده را برای ادامه تحصیل به آلمان میفرستد (بخوانید تبعید برای فرا از پاره شدن کون آقا).
ایکاش دیوارهای این حوزهها زبان در میآوردند تا وقایع پشت این دیوارهای بلند را برای ما تعریف کنند تا ملت خرفتی که هنوز بعد از این همه فجایع دنبال کون آخوند راه میافتند بدانند که آخوند چگونه جانور شاخ داری است.
در بخش: بدون دسته بندی
11
Jan
2003
در دزد خونههای مملکت لجن خورد!
به گزارش گروه خبر ايسنا، جامعه مدرسين حوزه علميه قم بخاطر کاریکاتوری که توی روزنامه حیاتنو چاپ شده بود بیانیه زیر را صادر کردهاند.
متن اين اطلاعيه كه در پايان آن نام آيت الله علي مشكيني و امضاي آيتالله محمد يزدي به چشم ميخورد، به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحيم
انالله و انااليه راجعون
بدنبال توهين به ساحت مقدس بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، حضرت آيت الله العظمي امام خميني (ره) رهبر كبير و فقيد انقلاب اسلامي در يكي از روزنامههاي صبح كشور، جامعه مدرسين حوزه علميه قم اين اقدام بسيار زشت و موهن را محكوم مينمايند.
با عنايت به اين نكته، به همين منظور از سوي شوراي عالي حوزه علميه قم روز يكشنبه ٢٢/١٠/٨١ كليه دروس حوزههاي علميه سراسر كشور تعطيل اعلام گرديده و در ساعت ١٠ صبح از عموم اساتيد، علما، فضلا و طلاب گرامي دعوت مينمايد در مراسمي كه به منظور محكوم نمودن اين عمل ناپسند در مدرسه فيضيه قم و مدارس علميه سراسر كشور برگزار ميگردد، شركت فرمايند.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
جامعه مدرسين حوزه علميه قم
اعلامیه خُسن آقا بخاطر گوه خوریهای علما و فضلههای مزاحم
از قدیم گفتن خوش از باقی که توره ازش قهرکنه. انگار ملت کار دیگهای ندارند!! و فقط نشسته اند و منتظرند که آقایان مشکینی و یزدی درس حوزه رو از سر بگیرند!! یکی نیست به این دوتا الاغ مصری بگه الاغجان اگه ملت میدونست چکار کنه تا شما برای همیشه در این گداخونهها رو لجن بزنید باور کنید تا حالا انجام داده بود و از شر هرچی آدم مفتخوری مثل شما هست خلاص شده بود.
در بخش: بدون دسته بندی
|
