Apr 01 2007
وقتی که علما شیپور را از سر گشادش میزنند
آنهایی که سالهای 56 و 57 را بخاطر دارند می‌دانند که آن روزها دست اندرکاران رژیم پادشاهی یکی یکی پشت رژیم شاهنشاهی را خالی کردند و هر کدام بسته به هوش و ذکاوت خود به طرقی بجای حمایت از رژیمی که نان خورش بودند به چرخ‌های پنجم مخالفین رژیم پهلوی تبدیل شدند و هر کدام باز نسبت به هوش و ادراک خود ضربه‌ای به آن رژیم زدند، تا اینکه روزهای آخر که فقط علی ماند و حوض ش.
این روزها هم داریم به مرور زمان همان اتفاقات را مشاهده می‌کنیم. آنهایی که روزی سینه چاک حکومت اسلامی آخوندی بودند حالا یکی یکی پشت رژیم را خالی میکنند و هر کدام نسبت به هوش و استعدادشان ضربه‌ای هر چند کوچک به این رژیم متزلزل وارد میکنند. عده‌ای هم که هنوز رژیم را ترک نکرده‌اند و هنوز گمان میکنند که می‌توانند این دستگاه ظلم را پابرجا نگاه دارند، باز نسبت به مکر، هوش و استعداد خود سعی در دیگرگون جلوه دادن اوضاع دارند.
اگر از گروه اول بخواهیم مثال بزنیم کوچک و بزرگ زیاد هستند که در این دو سه سال گذشته به مرور جبهه عوض کرده‌اند. عده‌ای حتی به زندان هم افتاده‌اند، گرچه هنوز خود را از خودی‌ها می‌دانند ولی رژیم دیگر آنها را خودی نمی‌شناسد. عده‌ای هم که فرار را بر ماندن ترجیح داده‌اند و خارج از مرزها جذب این یا آن قطب قدرت شده‌اند و باز نسبت به وزن خود ضربه‌ای را به حکومت آخوندی وارد می کنند، بعضی هم جاسوس دوجانبه هستند و از هر طرف پولی برسد همکاری میکنند.
گروه دوم آنهایی که هنوز درون رژیم مانده‌اند، از آن جمله خود سید علی چلاق، این روزها پوست انداخته‌اند و یک شبه میهن پرست شده‌اند و خیلی راحت فراموش کرده‌اند که جملگی دست اندرکاران رژیم آخوندی از روز اول ضد ایرانی بوده‌اند و همه با هم پشت خمینی سنگر گرفتند و هر چیزی که اثری از ایران و ایرانیت داشت را نفی کردند و همه چیز را اسلامی می‌خواستند. حالا که خطر یک حمله خارجی روز به روز نزدیک تر می‌شود و نشانه‌های سقوط قدرت ملایان روز بروز بیشتر هویدا می‌شود، آقایان هم بیشتر و بیشتر ملی می‌شوند و بجای بیرق اسلام زیر بیرق ملی گرایی سینه میزنند. همان‌ها که تا دیروز ایران را برای اسلام می‌خواستند، امروز سخن از “اتحاد ملی و انسجام اسلامی” به میان می‌آورند و به خیال باطل خود گمان میکنند که با چند شعار از درون تهی می‌توانند هفتاد میلیون ایرانی را که شاهد 28 سال خیانت این آقایان به ایران و ایرانی بوده‌اند را یک شبه فریب دهند و شیپور ملی گرایی بزنند. اگر این یکی دو هفته گذشته تیتر اخبار خبرگزاری‌های داخلی را زیر نظر دشته‌اید یقینا این شعارها را دیده‌اید که جملگی ملایان بعد از چرند گویی رهبر که سال 86 را سال اتحاد ملي و انسجام اسلامی نامید و این شعار چرند را “اتحاد ملی، انسجام اسلامی” را مطرح کرد همگی از بزرگ و کوچک و نازک و کلفت همین شعار طوطی وار تکرار میکنند.
یقینا هر چه خطر حمله یا سقوط رژیم بیشتر شود و علما پایان عمر خود را نزدیک تر ببینند، این روند هم بیشتر تشدید خواهد شد و روز به روز از تعداد سینه چاکان رژیم کاسته و شعارهای از این دست هم بیشتر خواهد شد. شوکه نشوید اگر در چند ماه آینده یک مرتبه بسیجی‌های جان برکف رهبر بجای چفیه فلسطینی، پرچم ایران به دور گردن بستند و یا از پیشانی بندهایی با مارک‌های ملی و میهنی بجای “یا حسین شهید” استفاده کردند. تا جهان برقرار بوده همین بوده، نان به نرخ روز خورها هر روز نان را به نرخی می‌خورند، نرخ روز را آنها خوب می‌شناسند.
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 10:18 am در بخش: ملای حیله گر
4 پیام
| 
هر وقت کار به تنگنا میکشد ، ملایان دست بدامان آئین باستان می افتند و ایران را علم میکنند
حق گفتی و بجا
باز شاه در آخرین روزها بابت ندانم کاریهایش عذرخواهی کرد ، باید دید این پررویان چنین میکنند یا تا روز نابودیشان دم از مردمی بودن و در راس محبوبیت بین المللی قرار داشتن ، میزنند.
خسُن آقا عزیز انقدر حواست به آخونداست که یادت رفته سبزه ات را به آب بیاندازی :))))))
آخ که جای یه دونه از اون قرتی بازی ها بقول خودت الان خالیه:))
می بینی پاک دارم نحسی سیزده رو اینجا می زارم:))
شاد باشی و خوش!!!!
ترانه جان امروز تازه سیزده بدر هست و یقینا همین حالا برش می‌دارم.
خسن آقا بجنب كه وفت تنگ است
پسر نچسب وبلاگستان به ايران ميرود!
سوپاپ بعدي كيست؟